Διαβάσαμε το βιβλίο....Δύο φτερά, της Κωνσταντίνας Τασσοπούλου!

Το πιο θερμό επεισόδιο θα συμβεί την πιο κρύα νύχτα του χειμώνα στο βασίλειο των πουλιών! Δύο καινούρια πουλιά έφτασαν στη χώρα και θέλουν να μείνουν εκεί. Τα άλλα πουλιά όμως δεν καλοβλέπουν αυτή την εγκατάσταση μέχρι που....

Διαβάσαμε το βιβλίο... Το πιάτο, της Κωνσταντίνας Τασσοπούλου!

Ο μικρός Γιώργος βρίσκεται στο σπίτι της γιαγιάς του και κοιτάει τις οικογενειακές φωτογραφίες που βρίσκονται pάνω στον μπουφέ. Ο ίδιος μωρό μέσα στην κούνια του, ο ίδιος στα πρώτα του γεννέθλια, ο ίδιος στην αυλή του σχόλειου στην Α Δημοτικού, οι γονείς του στο γάμο τους, αγκαλιά με τους γονείς του σε κάποιο πάρκο, ο μπαμπά του παιδάκι, ο μπαμπάς του με τους γονείς του δηλαδη με τον παππού και τη γιαγιά του Γιωργου κλπ. Όλο το οικογενειακό δέντρο βρισκεται πάνω στο μπουφέ της γιαγιάς. Όλα τα μέλη της οικογένειας από τους προπαππούδες του μέχρι σήμερα και σε διάφορες ηλικίες ο καθένας. Ανάμεσα στις τόσες φωτογραφίες όμως, είναι μια που του τραβάει την προσοχή! Ο προπάππους του φαίνεται κομμένος, μοιάζει σαν να μην έχει πόδια, σαν να αιωρείται! Γιατί είναι τόσο διαφορετικός; Τι συμβαίνει;

Για να πεις τα κάλαντα της Κρήτης... της Κωνσταντίνας Τασσοπούλου!

 Τι χρειάζεται να έχεις για να πεις τα κάλαντα; Σίγουρα το τρίγωνο με τη ράβδο του, ίσως ένα τύμπανο, μια φλογέρα και θα ήταν επίσης καλό να έχεις μια καλή παρέα να σε συνοδέψει. Να μην ξεχάσουμε να τραγουδάς δυνατά και φυσικά... να γνωρίζεις τα κάλαντα!

Διαβάσαμε και παίξαμε με το βιβλίο ... Ένα φτερό, της Κωνσταντίνας Τασσσοπούλου!

Το παγόνι είναι πολύ περήφανο για τα φτερά του. Τα ανοίγει και τα καμαρώνει έτσι πολύχρωμα και μεγάλα που είναι, που φτάνουν μέχρι τον ουρανό, κρύβουν μέχρι και τον ήλιο. Τα άλλα πουλιά του ζητούν για διάφορους λόγους να τους δώσει ένα από τα πλουμιστά φτερά του. Ο Κόκορας θέλει να το φορέσει για να εντυπωσιάσει μια κότα, η Στρουθοκάλημος θέλει να πάει σε ένα χορό και δεν εχει τι να βάλει, η Καρακάξα για να ξεσκονίσει. Όλα τα πουλιά ζητούν ένα μόνο φτερό αλλά το παγόνι αρνείται πεισματικά και με ύφος χιλίων καρδιναλίων. Ώσπου κάτι αναπάντεχο τα ανατρέπει όλα!
 

Διαβάσαμε το βιβλίο... Η τελευταία πινιάτα, της Κωνσταντίνας Τασσοπούλου

Ο δον Φουλχένσιο είχε μια μεγάλη μύτη, κατακόκκινα μάγουλα και δύο μεγάλες μουστάκες, αλλά ήταν γνωστός για το μικρό πολύχρωμο μαγαζί που διατηρούσε και μέσα στο οποίο κατασκεύαζε και πουλούσε τις πιο φημισμένες πινιάτες σε ολόκληρο το Μεξικό. Φημισμένες, γιατί αυτές οι πινιάτες δεν ήταν άδειες, αλλά γεμάτες με εκπλήξεις! Από εκεί παίρνουν και οι γονείς της Πεπίτα τις πινιάτες για τα γεννέθλιά της. Μία κάθε χρόνο μέχρι τα 18 της όπου η Πεπίτα, ολόκληρη κοπέλα πια, μέσα στην πινιάτα βρίσκει μία διαφορετική, από κάθε άλλη φορά, έκπληξη που θα τη φυλάξει στην πιο βαθιά τσέπη της καρδιάς της.

Κουβεντούλα με την Κωνσταντίνα Τασσοπούλου!

Την γνώρισα μέσα από το Τυρολόγιον και βρηκα πολύ ενδιαφέρουσα την ευφάνταστη γραφή της. Την ξεχώρισα από τις Κατσαριδολογίες και την λάτρεψα στις Ιστορίες Γάμου. Το Μαγειρεύοντας με ένα ψάρι μου επιβεβαίωσε ότι είναι μια πολύ ιδιαίτερη συγγραφέας, με ξεχωριστό ταλέντο, σπαρταριστό και έξυπνο χιούμορ και φαντασία που καλπάζει πέραν του συνηθισμένου. Σε όλα αυτά να προσθέσω ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο με απίστευτα θετική ενέργεια και φουλ δοτικότητα!

...τυρολόγιον.... , Κωνσταντίνα Τασσοπούλου

Ένα διαφορετικό βιβλίο που μας εξέπληξε ευχάριστα, για πολλούς λόγους!
Γραμμένο με ρίμες και με αρκετά αστεία κείμενα, μας αφηγείται την ιστορία  2 τυριών, για την ακρίβεια είναι 2 φέτες τυρί του τόστ, που αποφάσισαν να ακολουθήσουν διαφορετικούς δρόμους.

Η πρώτη αναζήτησε μόνο τη νοστιμιά,

η δεύτερη τρόφιμα σε θερμίδες χαμηλά.