Αρχίσαμε τις άσχημες λεξούλες ... τι κάνουμε;

Άλλη μια μέρα στο γραφείο και στο σχολείο τελείωσε. Είμαστε όλοι μαζί στο αυτοκίνητο, επιστρέφουμε στο σπίτι. Τα παιδιά παίζουν στο πίσω κάθισμα και εγώ χαρούμενη απολαμβάνω τις γλυκές φωνούλες τους και τις απίστευτες ατάκες τους. Μέχρι που ακούω :
- Σκ ...ούλες!

Μπα, σκέφτομαι μέσα στην ονειροπόληση, κάτι δεν άκουσα καλά.
Ο Γιώργος λες και το μάντεψε το επανέλαβε 2-3 φορές ακόμα. Η μεγάλη του αδερφή (10χρ) που ούτε την λέξη "χαζός" δεν χρησιμοποιεί γιατί τη θεωρεί πολύ "βαριά", κάποια στιγμή άρχισε να χασκογελάει. Αυτό ήταν! Ο Γιώργος το "μετέφρασε" σε αποδοχή και συνέχισε να την λέει. Και όσο την έλεγε τόσο γέλαγε η μεγάλη!
- Γιώργο μου ξέρεις τι είναι αυτή η λέξη;
- Ναι.... σκ--ούλες!
Η μεγάλη κάπου εδώ  "λύθηκε" στα γέλια.
Του εξηγώ λοιπόν ήρεμα τι σημαίνει και ότι είναι μια λέξη η οποία δεν είναι τόσο ευγενικό να την χρησιμοποιούμε.
- Έχεις παρατηρήσει ότι εμείς δεν την λέμε; Είναι μία λέξη που δεν είναι "όμορφη" στα αφτιά μας.

Ο Γιώργος βέβαια δεν πτοήθηκε και συνέχισε. Δεν έδωσα σημασία και κάποια στιγμή βαρέθηκε να την λέει..... για εκείνη την μέρα!

Την επομένη , πήγαμε σε ένα πάρτυ. Φωνές, γέλια , χαρές και κάποια στιγμή ήρθε η ώρα για να μπει το παιδάκι που γιόρταζε και να του κάναμε την έκπληξη.
Όλοι κάναμε ησυχία.....
.....ανοίγει η πόρτα.....
....μπαίνει ο παπούς με το εγγονάκι του.....

και φωνάζει ο Γιώργος  "Ήρθε ο σκατός!"

Φαντάζομαι οτι καταλαβαίνετε το παγωμένο χαμόγελο στο πρόσωπό μου. Ευτυχώς όλοι η παρέα μας (συμπεριλαμβανομένων και των παππούδων και γιαγιάδων) είναι πολύ ενημερωμένοι και δεν έδωσαν σημασία. Άρχισαν οι ευχές και τα γέλια ξανά, δεν δόθηκε συνέχεια αλλά εγώ συνέχισα να νιώθω περίεργα.
Το λεξιλόγιο μας εμπλουτίστηκε σημαντικά και με άλλες λέξεις παρόμοιου "κάλλους".
Ψάχνοντας και διαβάζοντας είδα πως η δικιά μας περίπτωση δεν ταιριάζει με τις διάφορες συμβουλές που κυκλοφορούν διαδικτυακά. Για παράδειγμα δεν χρησιμοποιούμε ποτέ τέτοιες λέξεις στο σπίτι μας. Την άκουσε στο σχολείο.
Δεν τον μαλώσαμε εμείς οι γονείς, ούτε το κάναμε θέμα, αλλά έχουμε ένα μεγάλο κοριτσάκι που χασκογελούσε στο άκουσμά τους, ή νευρίαζε αν την αποκαλούσε με μία τέτοια λέξη. 

Έτσι λοιπόν ένα απόγευμα που ξαναάρχισε η "βροχή"  της ίδιας κατηγορίας εκφράσεων κάτσαμε αγκαλίτσα και αρχίσαμε την κουβέντα. Αφού ξαναείπαμε τι σημαίνουν (για τις περισσότερες ούτε που είχε ιδέα), του ξαναείπα πως αυτές οι λεξούλες δεν ειναι όμορφες ούτε ευγενικές και τον ρώτησα γιατί τις λέει.
- Γιατί είναι αστείες.
- Όμως δεν είναι όμορφες ούτε ευγενικές και μπορεί να στενοχωρήθεί κάποιος αν του τις πεις.
- Ε, και τι να κάνω όταν έρχονται στο μυαλό μου;
- Τι θα έλεγες μόλις έρχεται στο μυαλό σου μια τετοια λέξη να σκέφτεσαι μια άλλη όμορφη λέξη;
- Ποια λέξη είναι όμορφη; με ρωτάει
- Μμμμμ, για να σκεφτούμε.... τι λες για την λέξη "παγωτό"; Ή "ανανάς"; Είναι και νόστιμος.
- Spiderman;
- A, να και άλλη μια όμορφη λέξη.

Μερικές μέρες αργότερα σε ένα σπίτι, έπαιζε ο Γιώργος με τα άλλα παιδιά. Κάποια στιγμή έρχεται κοντά μου φορτσάτος από το δωμάτιο και φωνάζει :
- Σκ, ....ε, Spiderman!

Προς το παρόν δουλεύει μια χαρά, όχι ότι δεν ξεφεύγουν οι λεξουλες, αλλά πολύ σπάνια πια, και όταν ακούει μια άλλη λέξη που δεν την ξέρει έρχεται και με ρωτάει πρώτα τι είναι.

Το πιο αστείο από όλα είναι ότι οταν είπα στην παρέα μας το περιστατικό και την λύση που χρησιμοποιούμε, αρχίσαμε τα :
- Να δεις έναν spiderman να παρκάρει μες την μέση του δρόμου
-  Μα τον ανανά μου μέσα....
κλπ..... χαχχαχαχαχαχαχχααχα

Ένα χρήσιμο άρθρο που βρήκα ήταν το Βad words from good kids. To συγκεκριμένο έχει κάποιες βασικές αρχές για το τι θα ήταν καλό να κάνετε στα πλαίσια της ενσυναίσθησης.
Σήμερα ανακάλυψα το Kid-Appropriate "Curse" Words for Everyday Use  το οποίο προτείνει κάτι παρόμοιο με αυτό που έκανα αλλά για τους μεγάλους που χρησιμοποιούν άσχημες λέξεις.

Αλήθεια εσείς είχατε κάτι παρόμοιο και πώς το αντιμετωπίσατε;

Σας φιλώ γλυκά.