Θηλασμός : Πώς ξεκίνησα με επιτυχία, πώς συνέχισα και πώς αποθηλάσαμε ομαλά!

encircled
Artwork by Katie m. Berggren, httpwww.KmBerggren.com

Ήμουν αποφασισμένη να τα καταφέρω στο 2ο.
Την μεγάλη μου την θήλασα για 10 μήνες αλλά έδινα και συμπλήρωμα γιατί .... "το παιδί δεν χορταίνει"! Με πιάσαμε αδιάβαστη βλέπετε!

Έτσι είπα πως στο 2ο θα κάνω ό,τι μπορώ για να το πετύχω. Μα αν το σκεφτείς είμαστε φτιαγμένες για αυτό, δεν μπορεί να είναι τόσο δύσκολο!

Σήμερα λοιπόν, αφού πλέον τον Γιώργο μου τον θήλασα με επιτυχία για 4 ολόκληρα χρόνια και αποθηλάσαμε με τον πλέον πιο όμορφο και ομαλό τρόπο είπα να μοιραστώ μαζί σας αυτές τις μικρές και απλές κινήσεις που με βοήθησαν.
Και μπαίνω κατευθείαν στο "ψητό"!

findingtime
Artwork by Katie m. Berggren, httpwww.KmBerggren.com

1) ΣΩΣΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ - ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Αν δεν θέλετε μην θηλάσετε. Αλλά να είναι δική σας επιλογή και όχι αποτέλεσμα λαθεμένων συμβουλών.
Πριν γεννήσω, για την ακρίβεια 5 τουλάχιστον μήνες πριν αγκαλιάσω τον Γ, άρχισα να ενημερώνομαι. Μπήκα καταρχήν σε ομάδες θηλασμού και ιδιαίτερα σε αυτές που είναι στην περιοχή μου. Σαν άσχετη που ήμουν έκανα ερωτήσεις, διάβασα τα άρθρα και έτσι μέχρι να έρθει η ώρα της γέννας είχα πια μια πολύ καλή ιδέα τι σημαίνει θηλασμός. Στην κλινικη πρέπει να είσαι έτοιμη και να γνωρίζεις τι από αυτά που σου λένε ειναι σωστό και τι λάθος για να μπορέσεις να κάνεις το καλύτερο για το παιδί σου.


2) ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ - ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΣΥΜΒΟΥΛΟΥΣ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΕΣ ΠΟΥ ΘΗΛΑΖΟΥΝ
Πολλές φορες μου φαινόταν ότι μονο το δικό μου παιδί με ξενυχτάει έτσι, μόνο το δικό μου παιδί ζητάει στήθος τόσες φορές, μόνο το δικό μου παιδί είναι απαιτητικό....μου έπεσε το τζόκερ με λίγα λόγια!!!!
Έτσι αρκετές φορές που ένιωθα ότι θα σκάσω, έστελνα μήνυμα στις φίλες μου απο την ομαδα θηλασμού. Ήταν αρκετά ενθαρρυντικό να γνωρίζω πως αυτά όλα είναι φυσιολογικά και πως το παιδί μου δεν ειναι εξωγήινος και ότι εγώ δεν είμαι "μυγιάγγιχτη"! Ότι το περνάνε και άλλες μανούλες!
Επίσης με το να είμαι με μαμάδες που θέλουν να βοηθήσουν είχα υποστήριξη για κάθε απορία και ενημέρωση για κάθε στάδιο. Το να γνωρίζεις πχ για το agitation σου δίνει την ικανότητα να το αναγνωρίσεις εγκαίρως και να μην νιώθεις οτι φταις εσύ, ότι φταίει το παιδί που θηλάζει ασταμάτητα κλπ!

Artwork by Katie m. Berggren, httpwww.KmBerggren.com

Είχα αποφασίσει ότι θα το κρατήσω όσο θέλει το παιδί. Δεν σας κρύβω πως πολλές φορές ήθελα να το σταματήσω (γυρω στον 3ο χρονο με έπιασε για 1η φορά... νομιζω πως και πολύ κράτησα!!!) αλλά παρατήρησα πως ο μικρός με ένιωθε και κολλούσε πιο πολύ, ζητούσε συχνότερα και με έκανε χειρότερα. Τότε έκατσα και σκέφτηκα σοβαρα τις επολογές μου: Συνεχίζεις ή σταματάς?
Δεν θα μπορούσα ποτέ να του το αρνηθώ, να τον αφήσω να κλαίει και να τον πληγώσω χωρίς να φταίει σε τίποτα. Οπότε θα συνέχιζα. Έπρεπε να βρω λύσεις για να μην στρεσάρομαι και να με αποσυμφορίζω! Έτσι:
1) Αφιέρωσα λίγο χρόνο για μενα και τα χόμπυ μου. Μην φαναστείτε τιποτα σοβαρο. 3 ωρες την εβδομάδα για καρατε για παράδειγμα με βοήθησαν να εκτονώνομαι. 'Η 30 λεπτά κάποια μερά για να διαβάσω το βιβλίο μου.
2) Κοιμηθηκα λιγο παραπάνω. Όχι κάθε μέρα. Ξέρω ότι δεν παίζει αυτό για τις περισσότερες! Αλλά αν ένιωθα πολύ κουρασμένη και ότι χρειάζομαι λίγο ύπνο κοιμόμουν νωρίς μαζι με τα παιδιά (συνηθως 1-2 φορές την εβδομάδα).
Τα παραπάνω σημαίνουν ότι άφησα μια μέρα τα παιχνίδια στην μεση του σαλονιού, ότι δεν μάζεψα ένα βραδυ την κουζίνα, γενικά ότι κάποια δουλειά θα άφηνα. Όμως παρόλο που μπορεί να μοιάζει οτι δεν κερδίζεις και πολλά και οτι θα τα βρεις μπροστά σου, το να είσαι ξεκούραστη σε κάνει να νιώθεις πιο όμορφα, να έχεις καλύτερη διάθεση και να μπορείς να αντιμετωπίσεις ευχάριστα τις καθημερινές προκλήσεις! Σας πληροφορώ αυτά σας κάνουν και πιο γρήγορες και αποτελεσματικές!

3) Φρόντιζα λίγο παραπάνω τον εαυτό μου. Έβαζα την κρεμούλα μου, χτένιζα όμορφα τα μαλλάκια μου, λίγο ρουζ πριν πάω δουλεια... μικρές κινήσεις δηλαδή όχι κάτι φοβερό που όμως με έκαναν να νιώθω όμορφα.
4) Ζήτησα βοήθεια από τον σύζυγο. Ό,τι μπορούσε να κάνει για να με βοηθησει, μαζί κάτσαμε και τα βάλαμε κάτω να δούμε πώς και τι μπορεί να κάνει. Δεν χρειάζεται τιποτα δύσκολο και ειμαι σιγουρη ότι οι περισσότεροι άντρες αν τους το επιτρέπει η δουλειά τους, αν τους ζητηθει με ειλικρινές τρόπο και τους εξηγήσετε πώς έχουν τα πράγματα θα είναι πρόθυμοι.
Μερικές φορές το λάθος μας είναι ότι περιμένουμε να σκεφτούν οι άλλοι όπως εμείς και αν δεν συμβεί αυτό απογοητευόμαστε. Μιλήστε. Μοιραστείτε την κούρασή σας και τα αισθήματά σας. Ανοιχτείτε στον σύντροφό σας!

Heart-Shaped
Artwork by Katie m. Berggren, httpwww.KmBerggren.com

 
3) ΟΜΟΡΦΟ ΤΕΛΟΣ
Και φτάνουμε στο σημείο που πια ο θηλασμός αρχίζει να μην μου κάθεται καλά. Μπορεί μέχρι τώρα να τα καταφέραμε μια χαρά αλλά πλέον άρχιζα να νιώθω περίεργα. Όπως σας είπα ήδη η απότομη διακοπή δεν ήταν στις επιλογές μου. Οπότε έπρεπε να βρω άλλο τρόπο.
Καταρχήν άρχισα να παρατηρώ τα σημάδια για να δω αν είναι εφικτό να διακόψει (μπορείτε να μιλήσετε με μία σύμβουλο θηλασμού ή στις αντίστοιχες ομάδες για να μάθετε σχετικά).
Πότε θηλάζει; Πόσο; Είναι από συνήθεια ή γιατί πραγματικά το θέλει;
Και είδα ότι πλεον ο Γ θηλάζει ελάχιστα. Συγκεκριμένα μόνο πριν τον βαρδινό ύπνο και για λίγο. Την περισσότερη ώρα απλά κάθεται εκει μεχρι να τον παρει ο ύπνος. Σημάδι πως είμαστε πολύ κοντά!
Οπότε ευκαιρία για το πρώτο βήμα. Αφου δεν θηλάζει άλλο, τον σηκώνω απαλά, τον φιλάω, τον καληνυχτώ και τον ξαπλώνω. Φυσικά την πρώτη φορά σηκώθηκε και ήθελε να ξαναθηλάσει. Και φυσικά δεν αρνήθηκα. Και ετσι συνεχίσαμε για τις επόμενες νύχτες. Μέχρι που μια νύχτα μόνος του όταν ήπιε λιγο γάλα σηκώθηκε απο την αγκαλιά μου για να ξαπλώσει στο κρεβάτι του. Το πρώτο βήμα είχε ολοκληρωθεί. Αποσυνδέθηκε ο θηλασμός απο τον υπνο.
Επόμενο βήμα: Παρατηρώ ότι πλέον από συνήθεια, κάθομαι στην καρέκλα και απλώνω τα χέρια πριν ο μικρός κάνει κίνηση για να έρθει στην αγκαλια μου. Δηλαδη μοιάζει περισσότερο σαν να τον καλώ (από συνήθεια πια) παρά σαν να το θέλει αυτός. Ευκαιρία για το 2 βήμα λοιπόν. Κάθομαι κανονικά αλλά δεν απλώνω τα χέρια. Φυσικά ο Γ έρχεται στην αγκαλια και φυσικά δεν του αρνούμαι. Μετα απο μερικές μερες ξάπλωνε στο κρεβάτι του σαν να το ξέχναγε στιγμιαία και μετα σηκωνόταν να θηλασει. Φυσικα δεν αρνιομουν. Τις επόμενες νύχτες δεν κάθισα στην καρέκλα και σαν να το ξέχασε πήγε κατευθείαν στο κρεβάτι του. Κοιμηθηκε χωρίς θηλασμό. 1,2,3....10....νύχτες και ξαφνικά συνειδητοποιώ οτι έχουν περάσει 10 νύχτες που ο Γ δεν θηλάζει!
Τόσο εύκολα....τόσο απλά....τόσο όμορφα.
Η αλήθεια είναι ότι έγινε τόσο ήρεμα που δεν το πίστευα. Τρεις βδομάδες μετά ήρθε μητέρα μου για τις γιορτές των Χριστουγέννων. Ένα πρωινό που ξυπνησε ο Γιώργος η γιαγιά έτρεξε πρώτη στο δωμάτιό του. Αυτός της είπε ότι θέλει τη μαμά του.
"Θέλεις να πιεις το γάλα σου;", τον ρώτησε εκείνη και εγώ έντρομη κράτησα την αναπνοή μου γιατί στιγμιαία σκέφτηκα οτι μπορεί να το ξαναθυμηθεί και να ζητήσει.
Ο Γιώργος μου όμως την κοίταξε με τα υπέροχα μεγάλα μάτια του και της είπε απλά: "Όχι, θέλω αγκαλίτσα!"

Ήταν τόσο όμορφο το ταξίδι αυτό. Και με το να δείξω εμπιστοσύνη στο μικρό μου αγόρι ότι ξέρει τι κάνει νομίζω πως έγιναν λίγο πιο απλά τα πράγματα!

Ελπίζω πραγματικά να σας βοηθησει το κείμενο αυτο.

Το έγραψα με όλη την αγάπη μου για τις μανούλες που ζορίζονται και για τους υπεροχους θησαυρούς τους!

Σας φιλώ γλυκά!






Το έργο με τίτλο "Θηλασμός : Πώς ξεκίνησα με επιτυχία, πώς συνέχισα και πώς αποθηλάσαμε ομαλά!" από τον δημιουργό Νερούτσου Βανέσσα διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .