"Τερατάκι" φωνάζω καθημερινά τον συμμαθητή μου τον Τάκη στο σχολείο. Δημήτρη τον λένε κανονικά αλλά τα περισσότερα παιδιά των φωνάζουμε Τάκη. Εγώ δηλαδή το ξεκίνησα. Μετά έβαλα και κάτι μπροστά και το 'κανα "Τερα-τάκη". Για πλάκα βέβαια το λέω! Για να γελάσουμε...
Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, πάνω στην αφέλεια της παιδικότητάς του ξεκινάει ένα πείραγμα με αποδέκτη ένα συμμαθητή του. Τον φωνάζει δυνατά και μπροστά στα άλλα παιδιά Τερατάκι και όλα γελάνε. Δεν μπορεί να φανταστεί πόσο μπορεί να ενοχλεί τον Δημήτρη. Δεν έχει την ικανότητα εξαιτίας της ηλικίας του να αντιληφθεί πώς νιώθει ο συμμαθητής του. Γι εκείνον είναι απλά ένα παιχνίδι, μια πλάκα που κάνει για να γελάσουν, να ευθυμήσουν. Δεν καταφέρνει να δει πίσω από αυτό το πρόσωπο, πίσω από τα μάτια του Δημήτρη, πώς φαίνεται ίδιος. Και το ανακαλύπτει με ένα εντελώς ξεκάθαρο τρόπο μέσα από τις ζωγραφιές του Δημήτρη. Και φυσικά σοκάρεται, διότι δεν ήταν αυτό που ήθελε να πετύχει. Ο σκοπός του δεν ήταν να τρομάξει ή να στενοχωρήσει τον Δημήτρη. Να γελάσουν ήθελε.
Ο συγγραφέας και εκπαιδευτικός Βασίλης Κουτσιαρής, μας διηγείται με ένα διαφορετικό τρόπο μια ιστορία για το σχολικό εκφοβισμό, η οποία κατά τη γνώμη μας είναι περισσότερο κοντά στις μικρές ηλικίες. Σε αυτές δηλαδή που ακόμα τα παιδιά δεν αντιλαμβάνονται εντελώς το μέγεθος της επιρροής των λέξεων και των πράξεών τους. Σε αυτές, όπου αν δεν υπάρξει βοήθεια, μπορεί να χτίσουν σχεδόν με μαθηματική ακρίβεια, έναν μελλοντικό "κανονικό" bully άτομο, το οποίο πλέον θα απολαμβάνει, εις γνώση του, το αποτέλεσμα των επιθέσεών του.
Υπό άλλο πρίσμα λοιπόν, και με περισσότερο ενσυναίσθηση ο συγγραφέας μας μιλάει για αυτές τις ηλικίες, τις οποίες τις γνωρίζει αρκετά καλά όντας ο ίδιος δάσκαλος, όπου το παιδί που προκαλεί τον εκφοβισμό δεν έχει αντιληφθεί ακριβώς πώς νιώθει ο συμμαθητής του. Μόλις όμως του δοθεί η ευκαιρία και καταλάβει ότι ο ίδιος φαίνεται σαν "τέρας", θα αναγνωρίσει τα λάθη του, θα αλλάξει συμπεριφορά και θα προσπαθήσει να επανορθώσει. Και τα παιδιά σε αυτή την ηλικία συγχωρούν ειλικρινά και μπορούν τα λάθη να σβηστούν.
Πολύ όμορφη και τρυφερή και η εικονογράφηση της Λίλας Καλογερή , ζωντανεύει την ιστορία και μας μεταφέρει υπέροχα τα συναισθήματα.
----------------------------------
Δραστηριότητα:
Η ιστορία τελειώνει αφήνοντας μας να σκεφθούμε μια ζωγραφιά. Αρπάζουμε χρώματα και χαρτιά και φανταζόμαστε τη συνέχεια!
----------------------------------
Εξαιρετικό βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί από όλα τα παιδιά!
Αν θέλετε να δείτε περισσότερα για το βιβλίο αλλά και να διαβάσετε τις πρώτες του σελίδες μπορείτε να επισκεφθείτε το site των εκδόσεων Μίνωας.
Σας φιλώ γλυκά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου