Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2018

Διαβάσαμε το ... Δώστε θάρρος στο παιδί, της Boglarka Hadinger



Μου αρέσουν πολύ τα βιβλία που έχουν να κάνουν με τη μητρότητα και αναλύουν συμπεριφορές και προσεγγίσεις σε διάφορα θέματα που απασχολούν τις μαμάδες στην καθημερινότητά τους. Δεν σας κρύβω βέβαια πως σπάνια ένα βιβλίο αυτής της κατηγορίας το βρίσκω βοηθητικό ή ακόμα και ενδιαφέρον. Αρκετές φορές οι συμβουλές που έχουν είναι παρωχυμένες, μοιάζουν περισσότερο σαν οδηγό χρήσεων ή είναι εκτός πλαισίου της Ελληνικής οικογένειας. Ακόμα περισσότερες φορές προσπαθούν να δώσουν κατευθύνσεις για το πώς να σταματήσεις μια άσχημη συμπεριφορά (πχ αν δεν τρώει το φαγητό του άστο νηστικό κλπ) και μένουν στο πώς αντί να εμβαθύνουν στο γιατί. Έτσι αντί να βοηθήσουν πραγματικά την μητέρα και το παιδί δυστυχώς προκαλούν τραύματα στις σχέσεις της οικογένειας, που συνήθως καταλήγει στo μπλοκάρισμα της επικοινωνίας.
Oταν λοιπόν, έφτασε στα χέρια μου το συγκεκριμένο βιβλίο δεν μπορούσα παρά να είμαι αρκετά επιφυλακτική.

"Πώς να ενισχύσετε την αυτοεκτίμηση και την προσωπικότητα των παιδιών και των εφήβων" γράφει στο εξώφυλλο και φυσικά όπου βλέπω μεγάλα λόγια ξέρω ότι έρχεται μεγάλη απογοήτευση.
Ξεκίνησα λοιπόν να το διαβάζω έτοιμη να δώσω "μάχη" με την δημιουργό και ήδη αμφισβητώντας την. Εδώ πρέπει να τονίσω πως η Boglarka Hadinger είναι διευθύντρια στο Ινστιτούτο Λογοθεραπείας και Υπαρξιακής Ανάλυσης του Τίμπινγκεν. (Όχι οτι ξέρω το Τίμπινγκεν, αλλά είναι αρκετά εντυπωσιακή η δουλειά της.)
Στις πρώτες σελίδες η συγγραφέας μας εξηγεί την αφορμή η οποία την οδήγησε να γράψει το βιβλίο αυτό. Αρχίζει με την ερώτηση που ακούει πιο συχνά στις διαλέξεις της:

"Πώς θα ενθαρρύνω το παιδί μου ώστε να ενισχύσω την αυτοεκτίμησή του;"


Μας λέει λοιπόν, πως ενώ βρισκόμαστε στην εποχή που μας απασχολεί τόσο το παραπάνω ερώτημα και το πώς να κάνουμε τα παιδιά μας πιο ευτυχισμένα και ολοκληρωμένα, παρόλα αυτά τα παιδιά του σήμερα είναι από τα πιο επιθετικά και καταθλιμμένα όλων των εποχών. Εντελώς αντιφατικό μια και θα υπέθεται κανείς πως ακριβώς εξαιτίας όλης της προσπάθειας και της ενημέρωσης που γίνεται θα έπρεπε να έχουμε θετικά αποτελέσματα!
Εκτός από τα σύγχρονα προβλήματα (όπως έλλειψη χρόνου και τα καταστρεπτικά επικοινωνιακά μέσα) που σαφώς παίζουν σημαντικό ρόλο σε αυτή την άσχημη ψυχολογική κατάσταση των παιδιών μας, η συγγραφέας μας λέει πως θεωρεί πως το λάθος βρίσκεται περισσότερο στην ερώτηση και στο τρόπο που την διατυπώνουμε.
Από την μία όπως πολύ σωστά τονίζει, δεν είναι δυνατόν να νιώθει κανείς διαρκώς καλά, είτε σωματικά είτε ψυχικά. Η ζωή έχει διακυμάνσεις. Πότε αισθανόμαστε καλά και πότε αισθανόμαστε άσχημα. Το όνειρο για μια κοινωνία όπου θα αισθάνεται κανείς διαρκώς καλά είναι ένα απατηλό όνειρο.  
Από την άλλη, μας υπενθυμίζει να μην υποτιμούμε τα παιδιά μας και να τα εμπιστευόμαστε ότι έχουν την δύναμη να ανταπεξέλθουν σε όλες τις συνθήκες. Το να τα θέλουμε να είναι μόνο ευτυχισμένα απαιτεί συνεχής εξωτερική υποστήριξη το οποίο μπαίνει εμπόδιο στην ανάπτυξη της προσωπικότητας και του ιδιαίτερου χαρακτήρα του καθενός.
Σε αυτό το σημείο την αγάπησα! Πόσο ενθουσιάστηκα που στηρίζει το γεγονός ότι ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος είναι αυτός που μπορεί να ανταπεξέλθει σε όλες τς συνθήκες και τελικά το ερώτημα δεν ειναι πώς θα έχουμε ευτυχισμένα παιδιά, αλλά πώς θα έχουμε ολοκληρωμένες προσωπικότητες και πώς μπορούμε να τους παρέχουμε τα εφόδια για να αντιμετωπίσουν κάθε "μάχη" της ζωής!
Η συγγραφέας λοιπόν, μας λέει πως ένας άνθρωπος ο οποίος έχει θετική αυτοεκτίμηση, που θεωρεί δηλαδή τον εαυτό του σημαντικό τόσο για την οικογένειά του όσο και για την κοινωνία, είναι ένας άνθρωπος που έχει τα εργαλεία να σταθεί στα πόδια του και να ελέγξει τα συνασθήματά του και όχι να γίνει έρμαιο αυτών. Και αυτό είναι το κλειδί!
Στα πέντε κεφάλαια του βιβλίου, μας αναλύει τους πέντε σημαντικότερους λόγους ("πυλώνες") που συντελούν στην υγιή αυτοεκτίμηση και παρουσιάζονται ιδέες για το πώς μπορούμε ως μητέρα, πατέρας ή δάσκαλος να διευκολύνουμε την απόκτηση εμπειρίας των παιδιών σε αυτούς τους 5 τομείς.


"Η εκτίμηση δεν εκφράζεται μόνο μέσω του επαίνου, αλλά και μέσω της εκδήλωσης ενδιαφέροντός σας γι αυτά που ξέρει και κάνει το παιδί."

Biglarka Hadinger διαβάστε για τη συγγραφέα εδώ

Η γραφή της Boglarka Hadinger είναι απλή και κατανοητή. Δεν χρησιμοποιεί δυσνόητους επιστημονικούς όρους, πράγμα που δείχνει πως ο σκοπός της είναι να γίνει εύκολα κατανοητή και ξεκάθαρη ακόμα και σε ένα μη εξοικιωμένο με τους όρους της ψυχολογίας αναγνώστη.

Είναι σημαντικό πως δεν μένει μόνο επιφανειακά αλλά εμβαθύνει στην κάθε περίπτωση, χωρίς όμως να "ανοίγεται" πολύ και να κουράζει. Αυτό είναι άκρως βοηθητικό για τις μαμάδες που δεν έχουμε πολύ χρόνο και θέλουμε να διαβάσουμε τα βασικά σημεία και την ουσία του πράγματος.



"Η επίτευξη ενός στόχου από κοινού, το να δουλεύει κανείς μαζί με άλλους για να φέρει εις πέρας ένα σχέδιο, είναι μια εμπειρία που ενδυναμώνει τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων."

Για τις μαμάδες που θέλουν να το ψάξουν λίγο παραπάνω, στο τέλος του βιβλίου υπάρχουν σημείωσεις και βιβλιογραφία για να εμβαθύνουν
περισσότερο. Είναι νομίζω σημαντικό να τονίσουμε ότι μέσα στην λίστα των βιβλίων, φιγουράρουν αξιοσημείωτα ονόματα όπως Friedman, Gordon και Guttmann. 
Μπορείτε να δείτε περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο στο site των εκδόσεων Μεταίχμιο εδώ.   

Σας φιλώ γλυκά!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου