Η Φτερωτή νιώθει το πιο τυχερό παιδί του κόσμου. Έχει ένα μπαμπά που μαγειρεύει καταπληκτικά, έναν ακόμα μπαμπά που είναι εξερευνητής και ανακαλύπτει διάφορα ξεχωριστά πράγματα και έναν μπαμπά που λέει τις πιο όμορφες και ενδιαφέρουσες ιστορίες! Παρόλα αυτά, τα παιδιά στο σχολείο τους φαίνεται αλλόκοτη αυτή η περίεργη οικογένεια και δεν διστάζουν να της το δείχνουν με το να μην την κάνουν παρέα. Οι καταπληκτικοί μπαμπάδες όμως έχουν μια φανταστική ιδέα για να αλλάξουν τα παιδιά την συμπεριφορά τους. Τι λέτε, θα τα καταφέρουν;
Στην άκρη του δάσους υπάρχει ένα ιδιαίτερο σπιτάκι όπου ζουν τρία ξεχωριστά ζωάκια: ένας δεινόσαυρος, ένα φίδι και ένας πλατύποδας. Περνούν φανταστικά μαζί αν και δεν λείπουν τα κουτσομπολιά στο δάσος. Μια μέρα ο δεινόσαυρος ανακαλύπτει ένα εγκαταλελειμμένο μωρό πτεροδάκτυλο και αποφασίζει να το πάρει μαζί του στο σπίτι του. Περνούν φανταστικά όλοι μαζί και η μικρή Φτερωτή νιώθει ότι είναι ο πιο τυχερός και ευτυχισμένος πτεροδάκτυλος του κόσμου. Οι συμμαθητές της όμως δεν φαίνεται να συνερίζονται την χαρά της. Τα περισσότερα παιδιά δεν τις μιλούν και μερικά ακόμα την κοροϊδεύουν. Οι μπαμπάδες τότε αποφασίζουν να κάνουν ένα πάρτι και να προσκαλέσουν όλα τα παιδιά ώστε να γνωρίσουν την Φτερωτή και να γίνουν φίλοι. Τελικά μόνο ένα παιδί εμφανίζεται, που είναι και εκείνο περιθωριοποιημένο. Οι μπαμπάδες όμως δεν σκοπεύουν να χαλάσουν τη γιορτινή διάθεση. Σκοπός τους πάνω από όλα είναι να περάσουν υπέροχα όσοι είναι εκεί! Και η εξέλιξη είναι απρόσμενα ευτυχισμένη!
Μια νέα ιστορία της Χριστίνας Αποστολίδη, για την οικογένεια και την ουσία της. Μήπως αν έχεις μόνο μια μαμά ή μόνο ένα μπαμπά δεν είναι οικογένεια; Μήπως το να έχεις δύο ή και τρεις μπαμπάδες δεν νοείται σαν "κανονική"; Και τελικά τι προτιμάμε; Αυτές τις "κανονικές" οικογένειες για τις οποίες ακούμε τόσα το τελευταίο διάστημα, ή ανθρώπους που με αγάπη και περισσή φροντίδα μεγαλώνουν ένα παιδί; Και μήπως αυτά τα δύο συστατικά δεν είναι αρκετά;
Πόσες φορές δεν έχουμε αποκαλέσει οικογένεια ακόμα και φίλους μας! Η αγάπη που εισπράττουμε , η συμπαράσταση η αίσθηση ότι είναι εκεί να μας φροντίσουν, αυτό δεν χρειαζόμαστε; Δεν σας κρύβω πως κι εγώ ένιωθα άβολα με αυτή τη νέα μορφή που παίρνει η οικογένεια τα τελευταία χρόνια, βλέποντας όμως την αγάπη στα μάτια αυτών των γονέων, τη λαχτάρα να μεγαλώσουν ένα παιδί, το πόσο νοιάζονται και πόσο τα φροντίζουν νομίζω πως μέχρι εκεί πρέπει να μας αφορά. Θέλουμε παιδιά να μεγαλώνουν ευτυχισμένα, να νιώθουν ότι έχουν ένα "λιμάνι", πως ό,τι κι αν συμβεί εκεί θα αποτανθούν. Αυτό είναι η οικογένεια και η Χριστίνα Αποστολίδη, μας βάζει σε μια διαδικασία να αναλογιστούμε και να προβληματιστούμε. Σίγουρα είναι μια έννοια που χρειάζεται να δουλευτεί μέσα μας αλλά νομίζω πως είμαστε σε καλό δρόμο.
Ακούστε το τραγούδι της ιστορίας
Μου αρέσει ιδιαίτερα που η συγγραφέας δεν επέλεξε απλά και συνηθισμένα ζώα ως ήρωες της ιστορίας, αλλά διάλεξε ένα Πλατύποδα, έναν Πτεροδάκτυλο και ένα Διμετροδόντα, βάζοντας μας έτσι σε πειρασμό να ψάξουμε και να μάθουμε περισσότερες πληροφορίες για αυτά τα παράξενα ζώα!
Μπορείτε να δείτε περισσότερα για το βιβλίο αλλά και να διαβάσετε ένα απόσπασμα αν μπορείτε να επισκεφθείτε το site των εκδόσεων Ψυχογιός.
Σας φιλώ γλυκά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου