Η τσάντα της Μελίνας μεγαλώνει και μεγαλώνει και γίνεται αβάσταχτα βαριά. Τόσο που το μικρό κορίτσι, δεν αντέχει άλλο να τη σηκώνει. Μα τι είναι αυτό που κάνει την τσάντα να φουσκώνει συνεχώς χωρίς σταματημό;
Ο Βασίλης Κουτσιαρής, έχοντας ο ίδιος πείρα από σχολεία και από την συνεχής επαφή με τα παιδιά, ξέρει πολύ καλά να ξεχωρίζει και να εντοπίζει τις δυσκολίες στην καθημερινότητα τους. Νιώθω λοιπόν πως η συγγραφή βιβλίων είναι ο τρόπος που έχει βρει για να τις επικοινωνήσει σε εμάς τους γονείς και να μιλήσει εκ μέρους των παιδιών βάζοντας μπροστά ήρωες των βιβλίων του. Διότι είναι γεγονός πως ένα παραμύθι το "ακούμε" με πιο ανοιχτή καρδιά και χωρίς την ασπίδα του "εγώ". Από την άλλη είναι και ένας τρόπος οι μικροί μαθητές να δουν και να καταλάβουν τι τους συμβαίνει, γιατί νιώθουν όπως νιώθουν. Θα μου πείτε τώρα τι εννοώ με όλα αυτά. Aς τα πάρουμε με τη σειρά.
Η μικρή Μελίνα, η ηρωίδα του συγκεκριμένου βιβλίου, τρέχει από τη μία δραστηριότητα στην άλλη, ίσα ίσα που προλαβαίνει να αλλάξει τα ρούχα του κολυμβητηρίου για να πάει στο μπαλέτο, ίσα ίσα προλαβαίνει να διαβάσει τα μαθήματα του σχολείου και να προλάβει και των αγγλικών, ίσα ίσα προλαβαίνει να φάει. Μέχρι να τα κάνει όλα αυτά, έχει περάσει η ώρα και πρέπει να πέσει για ύπνο κατάκοπη, γιατί η επόμενη μέρα θα είναι εξίσου γεμάτη. Η Μελίνα είναι τόσο κουρασμένη, σωματικά και ψυχικά, που εύχεται να ξυπνήσει άρρωστη και να μην πάει σχολείο. Η μαμά της θεωρεί πως όλες αυτές οι δραστηριότητες μόνο καλό μπορούν να προσφέρουν στο παιδί της. Έτσι πάνω στην αγωνία της να δώσει εφόδια στο μικρό της κορίτσι, φαίνεται να ξεχνά πως η Μελίνα της, είναι παιδί, και τα παιδιά χρειάζονται και χρόνο ελεύθερο.
Πόσες φορές δεν πέφτουμε σε αυτό το λάθος! Πόσες φορές πάνω στην αγωνία μας να χτίσουμε τον μελλοντικό ενήλικα, αμελούμε να δούμε τις πραγματικές ανάγκες του μικρού μας θησαυρού που έχουμε τώρα μπροστά μας. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο εξαιτίας των δικών μας ονείρων, καθώς το ανταγωνιστικό περιβάλλον στο οποίο ζούμε μας γεμίζει με άγχος να προλάβουμε να δώσουμε στο παιδί μας όλα τα εφόδια, μην τυχόν και μείνει πίσω από τα άλλα. Φυσικά το κάνουμε από αγάπη, αλλά η ουσία βρίσκεται στο αποτέλεσμα. Τελικά τι θέλουμε να χτίσουμε; Ένα κουρασμένο ενήλικα; Έναν άνθρωπο που δεν έχει προλάβει να ζήσει σαν παιδί;
Πάντα εύστοχος και πάντα επίκαιρος, με την ματιά του παρατηρητή, ο Βασίλης Κουτσιαρής, με τη βοήθεια της όμορφη εικονογράφησης από τη Francesca Cosanti, μέσα από την ιστορία της Μελίνας θέλει να μας θυμίσει πως εμείς οι μεγάλοι είναι σημαντικό να κρατάμε τις ισορροπίες, να δίνουμε χρόνο στους θησαυρούς μας και να ακούμε τις ανάγκες τους και τα θέλω τους. Εμείς καθώς τη διαβάζουμε δυνατά, ας ανοίξουμε τα μάτια μας και ας ακούσουμε με την καρδιά μας το σημαντικό αυτό μήνυμα!
Ένα βιβλίο αφορμή να κουβεντιάσουμε με το παιδί μας για όλα αυτά που το βαραίνουν, για αυτά που το δυσκολεύουν στην καθημερινότητά του, και ίσως μάθουμε πράγματα που δεν είχαμε καν στο νου μας! Και αυτή είναι η μαγεία της ανάγνωσης!
Απευθύνεται σε παιδιά από 5χρ και μπορείτε αν δείτε περισσότερα στο site της Ελληνοεκδοτικής!
Σας φιλώ γλυκά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου