Διαβάσαμε το βιβλίο... Η μέρα μου σε άσπρο-μαύρο, της Τζένης Κουτσοδημητροπούλου

Ο μπαμπάς σήμερα μπήκε στο σπίτι κακόκεφος. Όσο και να προσπαθεί το μικρό αγόρι να του φτιάξει το κέφι, δεν γίνεται τίποτα.
"Δεν είναι φορές", αναρωτιέται το παιδί, "που τα βλέπεις όλα μαύρα, κατάμαυρα σαν το βαθύ σκοτάδι, επειδή νομίζεις πως σου πηγαίνουν όλα στραβά κι ανάποδα; Και κάτι τέτοιες στιγμές στενοχωριέσαι ή θυμώνεις και εύχεσαι να ήσουν σούπερ ήρωας για να λύνεις οποιοδήποτε πρόβλημα στη στιγμή;"

Μα πόσες φορές δεν έχουμε νιώσει έτσι; Η καθημερινότητα να τρέχει με ταχύτητες φωτός και εμείς να προσπαθούμε να τα προλάβουμε όλα, αλλά μέσα στο τρέξιμο πόσα και πόσα δεν πάνε "στραβά" ή έστω δεν πάνε όπως εμείς θα θέλαμε; Και τότε πραγματικά νευριάζουμε και χαλάει η διάθεσή μας, και αγχωνόμαστε και πολλές φορές ξεσπάμε εκεί που δεν πρέπει. Έρχεται λοιπόν αυτό το μικρό αγόρι να μοιραστεί μαζί μας ένα μυστικό για να βλέπουμε τα πράγματα πιο θετικά, που δεν είναι και τόσο μυστικό, αλλά με τις ταχύτητες που πηγαίνουμε δεν το σκεφτόμαστε καθόλου.

Ίσως, μας λέει, ίσως, οι κακές στιγμές να μην είναι και τόσο κακές τελικά. Ίσως το μόνο που χρειαζόμαστε είναι να βλέπουμε τα πράγματα με περισσότερο χρώμα. Ίσως η στάση μας και το πώς αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις να τους δίνει μια πιο μαύρη διάσταση. Ίσως αν σταματήσουμε να τρέχουμε και κοιτάξουμε πιο προσεκτικά, με ηρεμία, ίσως τότε να βρούμε το χρώμα και να φωτίσουμε τις στιγμές. Και ίσως να αντιληφθούμε πως τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα από όσο νομίζαμε!

Ένα φανταστικό και αισιόδοξο βιβλίο από την Τζένη Κουτσοδημητροπούλου που προσωπικά το αγάπησα πολύ! Είναι η στάση ζωής που θα ήθελα να έχουν τα παιδιά μου. Μια στάση που θα μας βοηθήσει πολύ στις καταστάσεις αυτές που ζοριζόμαστε και που θα μας κάνει να είμαστε πιο ήρεμοι και πιο αποτελεσματικοί τελικά! Σε κάθε στιγμή, όσο δύσκολη και μαύρη και αν είναι, μπορούμε πάντα να βρούμε κάτι θετικό για να μας δώσει δύναμη και χρώμα στη διάθεσή μας.
Και όπως ο μικρός ήρωας του βιβλίου, όταν ένα γκρίζο σύννεφο έρχεται και κάθεται πάνω από το κεφάλι μας και μας κρύβει τον ήλιο, θα φωνάζουμε δυνατά "Φύγε μακριά!" και το σύννεφο αμέσως θα εξαφανίζεται και θα ξεσκεπάζει το φως! 
Έτσι όταν η μαμά του σερβίρει αρακά, ενώ αρχικά κατσουφιάζει, στη συνέχεια παίρνει μια πιο θετική στάση προσπαθώντας να βρει το χρώμα για να φωτίσει τη στιγμή. Και θυμάται ότι μετά τον αρακά πάντα ακολουθεί ένα νόστιμο γλυκό! Το να τρως αρακά τελικά δεν είναι και τόσο χάλια!  Τώρα έχει σειρά ο μπαμπάς του μικρού ήρωα, που μπήκε στο σπίτι κατσούφης και φαίνεται πως η μέρα του ήταν... μαύρη! Πώς θα καταφέρει ο μικρός να του δείξει πως υπάρχει χρώμα;

Η εικονογράφηση από την Σοφία Γαλή, είναι υπέροχη και ιδιαίτερα αγάπησα τον μικρό αγόρι στο εξώφυλλο, σε ασπρόμαυρο φόντο, με την κόκκινη μπέρτα του, που θυμίζει σούπερ ήρωα σε αποστολή!

Κάθε μέρα είναι μια καλή μέρα!

Ένα βιβλίο με φουλ θετική ενέργεια, που πρέπει να το διαβάσουμε και εμείς οι μεγάλοι και να υιοθετήσουμε έναν άλλο τρόπο αντιμετώπισης των "μαύρων" στιγμών, μας ο οποίος θα μας δώσει περισσότερη δύναμη και καλύτερη διάθεση!

Το βιβλίο κυκλοφορεί από την Ελληνοεκδοτική και μπορείτε να δείτε περισσότερα για αυτό στο site των εκδόσεων εδώ.

Δραστηριότητα; Από εδώ και πέρα όταν τα βρίσκουμε "σκούρα", θα φυσάμε μακριά το σύννεφο και θα ψάχνουμε το χρώμα! Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο; 😊😊

Σας φιλώ γλυκά!