Το δέντρο πήρε μια μεγάλη ανάσα.
Άρχισε να βγάζει τις ρίζες του από το χώμα.
Μόλις τα κατάφερε, αισθάνθηκε τόσο ελαφρύ!
Για λίγο νόμισε ότι θα το πάρει ο αέρας.
Ότι θα πάει στον ουρανό να χαθεί μέσα στα σύννεφα.
Μα έμεινε στη γη. Και ξεκίνησε για την πόλη…
Τι περίεργο ένα δέντρο να έχει κεφάλι, και μάλιστα μια μπάλα για κεφάλι. Πώς να έγινε άραγε αυτό; Και πώς γίνεται ένα δέντρο να βγάλει στις ρίζες του από το χώμα και να περπατήσει; Πόση θέληση απαιτεί κάτι τέτοιο και ποια να ήταν η κινητήριος δύναμη για να πάρει μια τέτοια απόφαση ένα δέντρο;
Ένα παραμύθι για τη φιλία και τη δύναμη της θέλησης από τον Χρήστο Αρμάντο Γκέζο, μια από τις πιο όμορφες ιστορίες που διαβάσαμε φέτος. Ο συγγραφέας καταφέρνει περίτεχνα να μας μιλήσει για την δύναμη που έχουμε όλοι μέσα μας, με την οποία μπορουμε να κάνουμε το αδύνατο δυνατό και να φτάσουμε στα όνειρά μας. Μέσα από την ιστορία ξεδιπλώνεται η ανάγκη για επικοινωνία και επαφή, η σημασία του να ξεκουνήσουμε από τα συνηθισμένα και τα ασφαλή και να κάνουμε μερικά βήματα προς το άγνωστο και το ασαφές, για να αγωνιστούμε και να αποκτήσουμε αυτό που ποθούμε πραγματικά.
Η εικονογράφηση από τον Βασίλη Γαλάνη σου δίνει μια αίσθηση ονειρική, σαν να τα βλέπεις σε άλλη διάσταση, καταφέρνοντας έτσι να δέσει με τη μαγεία της ιστορίας και να μας δώσει άλλο ένα ερέθισμα για να "μπούμε" για να τα καλά μέσα σε αυτή. Οι εικόνες εκτός από το να συνοδεύουν το κείμενο παίζουν και άλλο ένα σημαντικό ρόλο, καθώς σε κάποια σημεία φαίνεται να απαντούν ερωτήματα που θέτουν οι μικροί αναγνώστες και σε άλλα σημεία δίνουν αφορμές για περαιτέρω συζήτηση και δημιουργική επέκταση της ιστορίας. Είμαι σίγουρη πως θα εκπλαγείτε όταν θα το διαβάσετε με τα παιδιά σας.
Δραστηριότητες:
1) Όπως σας ανέφερα παραπάνω, κοιτώντας λεπτομέρειες στις εικόνες τέθηκαν δημιουργικές απορίες από τα παιδιά, οι οποίες μας έδωσαν την ευκαιρία να φτιάξουμε και εμείς μικρές ιστορίες και να αφήσουμε τη φανταστία μας να ταξιδεψει!
2) Aλήθεια, υπάρχουν φυτά τα οποία περπατάνε; Απ' όσο γνωρίζουμε μέχρι τωρα, γενικά τα φυτά δεν περπατάνε, όμως επιστήμονες έχουν ανακαλύψει το ένα είδος φοίνικα στην Λατινική Αμερική που φαίνεται πως έχει έναν μηχανισμό για να μεταφέρεται εως και 20 μέτρα το χρόνο! Αν το μέρος όπου βρίσκονται δεν είναι τόσο ωφέλιμο (πχ δεν έχει πολύ ηλιακό φωτισμό, κινδυνεύει από φώα ή άλλα φυτά κλπ) ο κορμός του μεγαλώνει και χωρίζεται σε διάφορα μέρη, σαν να είναι ρίζες πολλές πάνω από το έδαφος, οι οποίες απλώνονται μέχρι και κάμποσα μέτρα πιο δίπλα. Καθώς ψηλώνει μοιάζει σαν να έχει πολλά πόδια. Όταν οι ρίζες βρουν πιο "καλό" μέρος, το δέντρο γέρνει ελαφρώς προς το καινούργιο σημείο, με αποτέλεσμα οι νέες ρίζες να γίνονται πιο βαθιές και οι παλιές να "ξεκολλάνε". Έτσι το δέντρο καταφέρνει να μεταφέρεται από το ένα σημείο στο άλλο! (δείτε περισσότερα εδώ και εδώ)
πηγή: http://www.bbc.com |
Μπορείτε να δείτε περισσότερα για το βιβλίο στο site των εκδόσεων Καστανιώτη εδώ.
Σας φιλώ γλυκά!
Ωραίο φαίνεται κι αυτό το βιβλίο
ΑπάντησηΔιαγραφή