Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2018

Διαβάσαμε το ... "Ο Τρακατρούκας, ο καλικάντζαρος...!", της Ελένης Μπετεινάκη



 Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και όλα τα καλικαντζαράκια ετοιμάζονται για το μεγάλο τους ταξίδι στη γη. Ο Τρακατρούκας είναι ο πιο μικρός και ... λίγο διαφορετικός από τους υπόλοιπους. Γεννημένος με το ένα του πόδι λίγο πιο κοντό, θα ξεκινήσει κι αυτός για ανακαλύψεις και σκανταλιές μόλις σημάνει η τρομπέτα του αρχιμουσικού! Η καλή νεράιδα Άχνη θα τον βοηθήσει στην πρώτη του δυσκολία και θα τον περάσει μέσα από ένα πολύ μυστικό πέρασμα για να φτάσει σε ένα σπίτι με μια τεράστια βιβλιοθήκη γεμάτη με βιβλία!



Μαγεύεται από τα βιβλία αλλά και από το γαλάζιο της θάλασσας που φαίνεται από το παράθυρο. Αρχικά δεν ξέρει τι να προωτοκάνει και τι να πρωτοδεί. Σύντομα αποφασίζει να βάλει τις σκέψεις του σε τάξη και να ξεκινήσει από αυτό που αγαπά πολύ. Τα βιβλία!

"Αρχίζει να διαβάζει, να διαβάζει και να ονειρεύεται... 
Δράκοι, νεράιδες, μάγισσες, πύργοι και κάστρα μεγαλόπρεπα, δάση μαγεμένα, βουνά απάτητα, ποτάμια που μιλούσαν..."




Οι μέρες περνούσαν και ο Τρακατρούκας έμενε εκεί βυθισμένος στα βιβλία του. Τότε του έρχεται μια καταπληκτική ιδέα! Μια μοναδική σκανδαλιά που σίγουρα θα του δώσει το πρώτο βραβείο σκανταλιάς και θα τον κάνει ξακουστό σε όλη την Καλικαντζαροχώρα!

Να κλέψει τα βιβλία! Να τα πάρει όλα με τη βοήθεια των φίλων του και να τα μεταφέρουν κάτω στην χώρα τους! Να φτιάξεί μια βιβλιοθήκη μεγαλύτερη από όλες!
Μα δεν βρίσκει τους φίλους του για να τον βοηθήσουν και ακόμα χειρότερα, οι ήρωες από τα βιβλία εναντιώνονται στα σχέδια του και ξεσηκώνονται!
Τι θα κάνει ο Τρακατρούκας; Θα πετύχει αυτό που ονειρεύεται ή θα σκεφτεί κάτι ακόμα πιο θαυμαστό;


Μια όμορφη χριστουγεννιάτικη ιστορία, διαφορετική από τις άλλες που διαβάζεται ευχάριστα και θα μαγέψει τους μικρούς αναγνώστες. Λατρεύω την αφήγηση της Ελένης Μπετεινάκη. Έχει μια μυρωδιά από τα παλιά παραμύθια και μια ζεστασιά από εκείνες τις ιστορίες που έλεγε η γιαγιά, καθώς αναμοχλεύει το τζάκι, μια κρύα χειμωνιάτικη μέρα.
Η εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια, είναι εξίσου μαγική και συνοδεύει αρμονικά το κείμενο. Σε μια συνέντευξή της η συγγραφέας είπε πως είχε απόλυτη εμπιστοσύνη στην εικονογράφο και δεν παρενέβει καθόλου στο έργο της. Φαίνεται πως ξέρει κα Μπετεινάκη να αξιολογεί σωστά, αλλά και η εικονογράφος δεν πρόδωσε την εμπιστοσύνη της. Το κόκκινο χρώμα κυριαρχεί, καθώς εκτός από χριστουγεννιάτικο χρώμα, είναι και το αγαπημένο της συγγραφέως.



 Και όπως μας έχει συνηθίσει η Ελληνοεκδοτική (κακομάθει θα έλεγα εγώ χαχαχαχαχα) και αυτό το βιβλίο το συνοδευει η αφήγηση του παραμυθιού και μάλιστα από την ίδια την συγγραφέα. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να σκανάρετε με το κινητό ή το tablet σας τον κωδικό που θα βρείτε μέσα στις σελίδες του, και η αφήγηση θα ξεκινήσει! Μπορείτε να δείτε περισσότερα για το βιβλίο στο site της Ελληνοεκδοτικής εδώ.


Το βιβλίο ήταν μια αφορμή να μάθουμε για αυτά τα πλάσματα και να ανατρέξουμε σε έθιμα από όλα τα μέρη της Ελλάδας.
Οι καλικάντζαροι λοιπόν είναι μικρά, άσχημα συνήθως, πλασματάκια, με πολλές τρίχες στα πόδια. Συνήθως έχουν μυτερά αυτιά, ή και πόδια γαϊδάρου, και κάποιο "κουσούρι", πχ στραβισμό, κουτσοί, καμπούρα, στραβοπόδαροι κλπ. Δεν είναι κακά πλάσματα, αλλά ζουν κάτω από τη Γη, και όλο το χρόνο πριονίζουν το δέντρο που κρατά τη Γη (παραλλαγή από το μύθο του Άτλαντα). Όταν φτάσουν στο σημείο που είναι έτοιμος ο κορμός να σπάσει, τότε τρέχουν και ανεβαίνουν πάνω στην επιφάνεια της Γης από φόβο μην τους πλακώσει. Έχουν στη διάθεσή τους 12 μέρες για να κάνουν ό,τι σκανταλιά θέλουν, αλλά μετά πρέπει να κατέβουν πάλι κάτω όπου βρίσκουν το δέντρο ακέραιο και αρχίζουν πάλι να το πριονίζουν. Μάλιστα, λέγεται ότι το δέντρο των Χριστουγέννων συμβολίζει αυτή ακριβώς την ακεραιότητα και την προστασία.


Έθιμα με καλικάντζαρους βρίσκουμε σε πολλά μέρη της Ελλάδας.
Στη Σκιάθο φτάνουν με πλοιάριο, στην Οινόη με χρυσή βάρκα, ενώ στην Ικαρία πάνω στα τσόφλια των καρυδιών. Στη Μακεδονία πειράζουν ή φοβίζουν τους νυχτερινούς περιπατητές, ή στη Σάμο "βασανίζουν" τις ακαμάτρες, γι αυτό τις μέρες τις γιορτινές όλες οι νοικοκυρές φτιάχνουν όσο περισσότερα γλυκά και φαγητά μπορούν! Στη Νάξο είναι χορευταράδες και αρπάζουν όποιον βρουν τη νύχτα και τον στροβιλίζουν μέχρι να τον ζαλίσουν και να τον ρίξουν κάτω λιπόθυμο.


ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

1) Μιλώντας για τα παραπάνω έθιμα, μπορείτε να ανατρέξετε σε ένα χάρτη να βλέπετε και τις περιοχές. Παρατηρήστε πώς η θέση της κάθε περιοχής επηρεάζει την ιστορία που συνοδεύει τους καλικάντζαρους.
2) Ζητήστε από τα παιδιά σας να φανταστούν και να ζωγραφίσουν τα δικά τους καλικατζαράκια!

3) Ή φτιάξτε το δικό σας ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης που είχαμε φτιάξει και εμείς, εμπνευσμένο από τα καλικατζαράκια. Θα το βρείτε εδώ.


Σας φιλώ γλυκά!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου