Διαβάσαμε το ... "Παραμύθια από την Αφρική", της Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου

Ο Γιώργος μου γύρισε από το σχολείο με αυτό το βιβλίο από τη δανειστική τους βιβλιοθήκη. Πρέπει να ομολογήσω πως οι δασκάλες μας είναι πολύ ενημερωμένες όσον αφορά στα παραμύθια και η βιβλιοθήκη των παιδιών έχει πολλά διαμαντάκια.

 Το βραβευμένο από την Ακαδημία Αθηνών βιβλίο της πολύ αγαπημένης συγγραφέως Λότης Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου, περιέχει τρία παραδοσιακά παραμύθια από τρία διαφορετικά μέρη της Αφρικής.

 

Η πρώτη ιστορία, είναι ένα παραδοσιακό παραμύθι από τη Νιγηρία με τίτλο "Ο ήλιος και το νερό".
Ο Ήλιος και η γυναίκα του η Σελήνη κάποτε έμεναν στη Γη. Το νερό ζούσε με τη γυναίκα του τη Θάλασσα και το συγγενολόι της, τα κύματα και τα ψάρια.

 

Όλα κυλούσαν όμορφα μέχρι που ο 'Ηλιος εξέφρασε ένα παράπονο στο νερό. "Εγώ έρχομαι και σε επισκέπτομαι συχνά. Όμως εσύ δεν καταδέχεσαι να έρθεις στο σπίτι μου;". Και το νερό διστακτικά δέχεται την πρόσκληση του Ήλιου.....
Μια ιστορία για το πώς ο Ήλιος και η Σελήνη ανέβηκαν στον ουρανό.

Το παραμύθι "Η νίκη της χελώνας" από το Καμερούν, έρχεται να μας εξηγήσει πώς η χελώνα έγινε βασιλιάς των ζώων.
Μια φορά και ένα καιρό, τα ζώα αποφάσισαν οτι έπρεπε να έχουν αρχηγό. Ο καθένας έλεγε και κάποιο χαρακτηριστικό που θα έπρεπε να έχει ο αρχηγός τους.
- Θα πρέπει να έχει μεγάλο στόμα, έλεγε ο κροκόδειλος.
- Θα πρέπει να είναι παχύς, έλεγε ο ιπποπόταμος.
- Nα έχει κορμί με ρίγες, έλεγε η ζέβρα.

- Θα πρέπει να είναι ο πιο γρήγορος, είπε η αντιλόπη και τους έπεισε να κάνουν αγώνα δρόμου.
Μα, πώς γίνεται να κερδίσει η χελώνα;
Ένα παραμύθι που με όμορφο τρόπο μας δείχνει τη σημασία του να είσαι ταπεινός και να μένεις συγκεντρωμένος στο στόχο σου.
Και ψάχνοντας είδαμε πως στην Αφρική θεωρούν τη χελώνα ως το πιο έξυπνο ζώο και για αυτό είναι και αρχηγός τους.

Το τρίτο παραμύθι "Το όνειρο του Γιόμο", από τη Γκάνα, είναι για μια φορεσιά που φθείρεται, που γίνεται γιλέκο, κουμπί και στο τέλος που δεν έχει απομείνει τίποτα γίνεται παραμύθι.
Σου αφήνει μια γλυκιά αισιοδοξία και ζηλεύεις τον χαρακτήρα του Γιόμο που αντί να νευριάσει, να στενοχωρηθεί που του χάλασαν τα ρούχα του που με τόσο κόπο μάζευε χρήματα για να τα αγοράσει, εκείνος δεν απελπίζεται. Βρίσκει τρόπο να χρησιμοποιήσει ό,τι του απέμεινε και όταν πια δεν έχει μείνει τίποτα, εκείνος το κάνει παραμύθι και το "δίνει" στον κόσμο.

 Μέσα στο βιβλίο αυτό κρύβεται η σοφία των λαών των τριών αυτών κρατών, που η συγγραφέας με τόση ευαισθησία και ιδιαίτερη αγάπη κατέγραψε. Χρησιμοποιώντας λιτές και σύντομες φράσεις, επαναλαμβανόμενα μοτίβα, και λόγο αργό, καταφέρνει με μαεστρία να μας δώσει και μια γεύση από την κουλτούρα των λαών αυτών.

Η εικονογράφηση από τον Α. Φουντουκλή ταιριάζει απόλυτα στην ιδιοσυγκρασία του λαού της Αφρικής και νιώθεις πως βλέπεις ζωγραφιές από ντόπιους καλλιτέχνες, τόσο εξαιτίας της απλότητας που τις χαρακτηρίζει όσο και εξαιτίας των χρωμάτων που έχουν χρησιμοποιηθεί.

Το βιβλίο προτείνεται για παιδάκια 4+ και μπορείτε να δείτε περισσότερα στο site των εκδόσεων Πατάκη εδώ.

Σας φιλώ γλυκά!