Ένα αδέσποτο σκυλάκι μπήκε στην αυλή του σπιτιού του Ιάσονα και όλη η οικογένεια συμφώνησε να τον υιοθετήσουν. Το ονομάσανε Οδυσσέα και αποφάσισαν να φτιάξουν ένα σπιτάκι για να κοιμάται τα βράδια. Έτσι, ο μπαμπάς και ο Ιάσονας στρωθήκαν στη δουλειά και σε λίγη ώρα είναι το σπιτάκι έτοιμο, πανέμορφο και πολύχρωμο. Όμως ο Οδυσσέας δεν φαίνεται να το προτιμά όταν είναι η ώρα του ύπνου. Ο Ιάσονας για να τον καλοπιάσει, του βάζει μια κουβερτούλα και μια μπαλίτσα μέσα στο σπιτάκι. Όμως, και πάλι, το επόμενο πρωινό, ο Οδυσσέα φαίνεται να προτιμά τη σκιά του δέντρου για να κοιμάται. Μα τι θέλει επιτέλους; Ένα παλάτι; Το Τατζ Μαχάλ; Ένα Κολοσσαίο;
Μια τρυφερή ιστορία από τη Μαρία Ρουσάκη για τη αξία της προσφοράς αλλά και την αποδοχή της διαφορετικότητας και την αγάπη στα ζώα.
Ο Ιάσονας με τον μπαμπά του φτιάχνουν μαζί το σπιτάκι για το νέο μέλος της οικογένειας, σανίδα τη σανίδα, καρφί το καρφί. Και το αποτέλεσμα είναι μια κατασκευή φτιαγμένη με πολλή αγάπη.
"Για δες Ιάσονα. Κομμάτι κομμάτι, σανίδα σανίδα. Έτσι χτίζεται η αγάπη"
Ο Ιάσονας με τον μπαμπά του φτιάχνουν μαζί το σπιτάκι για το νέο μέλος της οικογένειας, σανίδα τη σανίδα, καρφί το καρφί. Και το αποτέλεσμα είναι μια κατασκευή φτιαγμένη με πολλή αγάπη.
"Για δες Ιάσονα. Κομμάτι κομμάτι, σανίδα σανίδα. Έτσι χτίζεται η αγάπη"
Πολλές φορές όμως, αυτό που εμείς θεωρούμε καλό και ιδανικό για τον άλλον, αυτό που προσφέρουμε απλόχερα και νομίζουμε ότι θα τον κάνει ευτυχισμένο, τελικά μπορεί να είναι πολύ μακριά από αυτό που έχει ανάγκη. Ο Οδυσσέας λοιπόν, ενώ έχει ένα μεγάλο και όμορφο σκυλόσπιτο για να προστατεύεται από το κρύο και το φως, για να κοιμάται ήσυχος, και ενώ θα περιμέναμε η κουβερτούλα και η μπάλα να τον δελεάσουν, εκείνος προτιμά την άπλα και την άνεση της σκιάς του δέντρου.
Ο Ιάσονας αρχίζει να φαντάζεται τι σπιτάκι θα ήθελε ο Οδυσσέας, το οποίο θα τον έκανα ευτυχισμένο. Το Τατζ Μαχάλ, ίσως κάποιο με ένα τεράστιο δρόμο σαν το Σινικό τοίχος, για τη βόλτα του, μήπως ένα μεγάλο ρολόι σαν το Μπιγκ Μπεν για να ξέρει πότε είναι η ώρα του γεύματος. Με τη φαντασία του κάνουμε τον γύρω του πλανήτη και επισκεπτόμαστε σπουδαία οικοδομήματα, γνωστά σε όλο τον κόσμο.
Ο Ιάσονας αρχίζει να φαντάζεται τι σπιτάκι θα ήθελε ο Οδυσσέας, το οποίο θα τον έκανα ευτυχισμένο. Το Τατζ Μαχάλ, ίσως κάποιο με ένα τεράστιο δρόμο σαν το Σινικό τοίχος, για τη βόλτα του, μήπως ένα μεγάλο ρολόι σαν το Μπιγκ Μπεν για να ξέρει πότε είναι η ώρα του γεύματος. Με τη φαντασία του κάνουμε τον γύρω του πλανήτη και επισκεπτόμαστε σπουδαία οικοδομήματα, γνωστά σε όλο τον κόσμο.
Δραστηριότητες:
- Στο βιβλίο αναφέρονται κάποια σπουδαία οικοδομήματα. Ευκαιρία να τα δούμε σε αληθινές εικόνες. Ακόμα καλύτερα μπορούμε να περιηγηθούμε εικονικά έξω από τα κτίρια αυτά! Επιλέξτε κάθε μία από τις παρακάτω και θα ανοίξει το αντίστοιχο λινκ με την εικονική περιήγηση!
Τατζ Μαχάλ , Σινικό τοίχος, πύργος του Άιφελ, Μπιγκ Μπεν, Κολοσσαίο, Ακρόπολη.
- Φτιάχνουμε ένα σπιτάκι. Είτε αφήνουμε το παιδί να διαλέξει τα υλικά που θέλει, είτε του προτείνουμε κάθε φορά να χρησιμοποιήσουμε διαφορετικά. Πχ μαξιλάρια του καναπέ, πλαστελίνη, γλωσσοπίεστρα, καλαμάκια, μακαρόνια κλπ. Έχει πολύ ενδιαφέρον να το φτιάξουμε με διαφορετικά υλικά γιατί έτσι αντιλαμβανόμαστε τις ιδιαιτερότητες των μέσων και ότι το κάθε υλικό θέλει άλλη προσέγγιση και τεχνική!
Τελικά ο Ιάσονας το παίρνει απόφαση: Ο Οδυσσέας προτιμά το δέντρο και αφού αυτό τον κάνει ευτυχισμένο, τότε είναι και ο Ιάσονας ευτυχισμένος. Δεν έχει σημασία αν προσφέρουμε παλάτια και πολύτιμα πράγματα. Αν δεν είναι αυτό που θέλει ο άλλος, δεν αξίζουν μία! Αυτό που αξίζει είναι η χαρά και το χαμόγελο, και αν η σκιά του δέντρου είναι αρκετή για να χαράξει το πιο λαμπερό χαμόγελο στο πρόσωπό μας και η καρδιά μας να είναι φωτεινή από τη χαρά, τότε είναι αρκετό! Ας έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά να βλέπουμε τι χρειάζεται ο καθένας μας και αν θέλουμε να προσφέρουμε κάτι, ας είναι αυτό ακριβώς. Όσο απλό και τετριμμένο κι αν μας φαίνεται.
Η εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια, μας γεμίζει με όλα τα συναισθήματα που μας προκαλεί το κείμενο. Όμορφα χρώματα, εικόνες με μια απαλή θαμπάδα που μοιάζουν ονειρικές.
Η εικονογράφηση της Ναταλίας Καπατσούλια, μας γεμίζει με όλα τα συναισθήματα που μας προκαλεί το κείμενο. Όμορφα χρώματα, εικόνες με μια απαλή θαμπάδα που μοιάζουν ονειρικές.
Στο τέλος του βιβλίου θα βρείτε δημιουργικές δραστηριότητες για τα παιδιά.
Προτείνεται για παιδιά από 6χρ και μπορείτε να δείτε περισσότερες πληροφορίες αλλά και να διαβάσετε τις πρώτες του σελίδες αν επισκεφθείτε το site του Μεταίχμιο.
Σας φιλώ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου