"Όλα τα παιδιά φοβούνται το σκοτάδι.
Το σκοτάδι είναι ένα δωμάτιο χωρίς πόρτες και χωρίς παράθυρα, με κάτι τέρατα που σε αρπάζουν και σε καταβροχθίζουν αθόρυβα.
Εγώ το μόνο που φοβάμαι είναι το δικό μου σκοτάδι, αυτό που έχω μες στα μάτια μου."
H Μαλφάντα είναι ένα κορίτσι 9χρονών που ξέρει ένα πράγμα: μέσα στο επόμενο 6μηνο θα χάσει εντελώς την όρασή της. Πώς θα καταφέρει να συνεχίσει να κάνει τα πράγματα που αγαπά, όπως να πηγαίνει σχολείο, να φροντίζει το γάτο της και να παίζει ποδόσφαιρο; Με τη βοήθεια της οικογένειάς της, του νέου της φίλου αλλά και μιας πολύ χαρισματικής επιστάτριας θα ανακαλύψει, ποια είναι η ουσία και τι είναι το πιο σημαντικό στη ζωή.
Η ιταλίδα συγγραφέας Πάολα Περέτι, μας διηγείται την ιστορία της μικρής Μαλφάντας, η οποία δεν πρέπει να ήταν και πολύ διαφορετική από τη δική της ιστορία. Με πρόβλημα όρασης να ταλαιπωρεί και την ίδια καθώς πάσχει και αυτή όπως και η ηρωίδα της από τη νόσο Στάργκαρντ, η συγγραφέας πλάθει μια αισιόδοξη ιστορία, σε κάνει να πιστέψεις στον εαυτό σου και να καταλάβεις πόσο σημαντικό είναι "να μην τα παρατάς ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ".
Καθώς προχωράει η ιστορία, βλέπουμε την Μαλφάντα να παλεύει να αποδεχτεί το αναπόφευκτο αλλά και να προσαρμοστεί στην καθημερινότητα που αλλάζει συνέχεια. Το αισιόδοξο κορίτσι μέσα από την παιδική της αθωότητα και το παιδικό τρόπο σκέψης, θέτει ερωτήματα, που φαίνονται απλά αλλά είναι τόσο ουσιαστικά, με αυτή τη μοναδική ικανότητα και αφοπλιστική ειλικρίνεια που χαρακτηρίζει όλα τα παιδιά.
H όραση της Μαλφάντας μπορεί να γίνεται ολοένα και ασθενέστερη, αλλά παράλληλα άλλες αισθήσεις δυναμώνουν και αρχίζουν να καλύπτουν τα κενά της εικόνας, δίνοντάς της έτσι την ευκαιρία να δει τον κόσμο και τους ανθρώπους με άλλα μάτια. Αυτή η εξέλιξη δεν είναι καθόλου τυχαία, ούτε απλώς συμβολική, καθώς όπως η ίδια η συγγραφέας σε συνέντευξή της αναφέρει όταν έχασε την όρασή της απέκτησε κάτι σαν "έκτη αίσθηση", σαν να άρχισε να αντιλαμβάνεται τα συναισθήματα των άλλων, χωρίς να μπορεί να τους δει, χωρίς καν να χρειαστεί να τους ακούσει.
Αλλά και ο συμβολισμός του δέντρου δεν είναι τυχαίος. Αισθάνομαι ότι θα ήθελε να μας δώσει την έμπνευση πάντα να προσπαθούμε πιο πολύ, να προχωράμε πιο ψηλά, να σκαρφαλώνουμε προς τα όνειρά μας ακριβώς όπως η Μαλφάντα και τέλος να μην φοβόμαστε να κάνουμε αυτή τη θαρραλέα δρασκελιά για το τελευταίο βήμα για να ξεπεράσουμε τους φόβους μας. Το μήνυμα είναι "Στη ζωή μπορει να χάνεις κάποια πράγματα αλλά πάντα κερδίζεις κάτι άλλο!"
Μέχρι τώρα θα έχετε καταλάβει πως για να μου αρέσει ένα βιβλίο θα πρέπει εκτός από ενδιαφέρουσα πλοκή, ο δημιουργός να κατέχει και την τέχνη του λόγου. Και η Πάολα Περέτι τα καταφέρνει περίφημα στην περιγραφή τόσο του ορατού όσο και του αόρατου κόσμου της Μαφάλντα.
Ένα βιβλίο γραμμένο με απλότητα, που όμως πραγματεύεται σημαντικές έννοιες με θετική ματιά και ευχάριστη διάθεση. Μια ιστορία που μας μαθαίνει να βλέπουμε αυτό που ακόμα δεν υπάρχει και να αγωνιζόμαστε για τα όνειρά μας.
Υπέροχο βιβλιοταξίδι που αξίζει μια θέση στη βιβλιοθήκη σας. Προτείνεται για παιδιά από 11χρ και είναι πραγματικά πολύ εύστοχη η ηλικιακή επιλογή. Μπορείτε να δείτε περισσότερα αλλά και να διαβάσετε ένα απόσπασμα στο site των εκδόσεων Ψυχογιός εδώ.
Σας φιλώ γλυκά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου