Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2016

Μαμά ηρέμησε... είναι μόνο βαθμοί!

Baim Hanif _ Unspash


Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και για αρκετά παιδάκια -όπως και για το δικό μου το κορίτσι- η περίοδος αυτή σημαίνει ... τέλος 1ου τριμήνου...δηλαδή βαθμοί!!!

Ω, ναι! Τα παιδάκια από Γ' Δημοτικού παίρνουν ελέγχους με βαθμούς τύπου Α', Β', Γ' και από την Ε' τάξη έχουν κανονικά βαθμούς (8,9,10).

Προσωπικά οι βαθμοί μου δείχνουν κατά πόσο η κόρη μου ανταποκρίνεται στην τάξη και αν χρειάζεται κάπου να την βοηθήσω. Να σας πω την αλήθεια στοχεύω περισσότερο στην καθημερινότητα να μην έχει κενά και να έχει κατακτήσει τις επιμέρους γνώσεις και ο βαθμός των διαγωνισμάτων μου δείχνει ακριβώς αυτό.

Μπορεί να είναι μικρά τα παιδιά μας και να είμαστε χαλαροί όμως δεν παύει να είναι αρκετά στρεσσογόνα η μέρα των ελέγχων. Ακόμα και αν νομίζετε οτι το παιδάκι σαν δεν το απασχολεί κάτι τέτοιο, μερικές φορές μπορεί να εκπλαγείτε όταν αντιληφθείτε ότι η άνεση που δείχνουν μπορεί να είναι στην ουσία η άμυνά τους.

Και επειδή τα παιδιά μας ζουν μαζί μας και είμαστε πολύ σημαντικοί στην ζωή τους, καταλαβαίνετε πως τα επηρεάζουμε πολύ. Οι αντιδράσεις μας και τα λόγια μας διαμορφώνουν καθημερινά τον χαρακτήρα τους, την αντίληψη που έχουν για τον εαυτό τους αλλά και τον τρόπο που βλέπουν τον εαυτό τους ως μαθητές και τις δυνατότητες που έχουν.

Στο μυαλό μου έχω 6 πράγματα όσον αφορά την πρόοδο των παιδιών μου:


1) Ο βαθμός δεν χαρακτηρίζει το παιδί μας!Ο τρόπος που το βλέπουμε εμείς είναι ότι οι βαθμοί
είναι μια ένδειξη για τα κενά που έχει το παιδί μας και όχι αν το παιδί μας είναι καλός μαθητής ή όχι. Αντί να εστιάσουμε στο βαθμό καθαυτό, κοιτάμε την ουσία ... δηλαδή τι αντιπροσωπεύει. Έτσι καταλαβαίνουμε ότι πχ έχει δυσκολία στον πολλαπλασιασμό και κάνουμε λίγη εξάσκηση παραπάνω εκεί. Ένα παιδί απαλλαγμένο από το άγχος του βαθμού θα μπορεί να συγκεντρωθεί καλά, να αποδώσει το μέγιστο που μπορεί αλλά και χωρίς ενοχές να έχει όρεξη να δουλέψει τις δυσκολίες του. Είναι μεγάλη μου χαρά όταν η Χριστιάννα έρχεται και μου λέει: "Μαμά πρέπει να δουλέψουμε παραπανω αυτό το σημείο", και όλο όρεξη κάθεται να το δούμε μαζί.

2) Να μην ασχολούμαστε με τον διπλανό μας.
Δεν με ενδιαφέρει αν η τάδε συμμαθήτρια πήρε Β ή Α... με νοιάζει τι κάνει το παιδι μου. Το ίδιο θέλω να σκέφτεται και η Χριστιάννα μου.
"Μαμά πήρα Α'''' (4 τόνοι) και όλες οι φίλες μου πήραν ...."
"Δεν μας νοιάζει αγαπη μου τι πήραν οι άλλοι. Εμενα με νοιάζει εσύ αν έχεις κενά." ήταν η απάντησή μου στην Β' Δημοτικού όταν πρωτοσυνέβει μια τέτοια αναφορά.
Πήρα μεγάλη χαρά όταν μια μέρα (μετά από μήνες)  η μαμά μιας συμμαθήτριας μου είπε πως κάτι παιδιά από την τάξη της κόρης μου της φώναζαν στο σχολασμα "Κα Τάδε η κόρη σας πήρε Γ" αλλά μέσα σε αυτά τα παιδιά δεν ήταν η κόρη μου!
Διαβάζουμε για εμάς. Για να βελτιωνόμαστε και να μαθαίνουμε πράγματα. Όχι για να ξεπεράσουμε τους άλλους. Για να γινόμαστε εμείς καλύτεροι. Να βελτιώνουμε τον εαυτό μας.
Να θυμάστε πως τα παιδιά σας είναι μοναδικά και με το να τα συγκρίνουμε μόνο άσχημες επιπτώσεις έχει στην ψυχολογία τους και στην πρόοδό τους!

  3) Να υπάρχει βελτίωση.
Αν βλέπω πως το παιδί μου καθημερινά βελτιώνεται και προοδεύει τότε είμαι ευχαριστημένη. Δεν με ενδιαφέρει αν είναι στους πρώτους. Δεν με ενδιαφέρει που η δασκάλα την βραβεύει γιατί αρίστευσε. Με ενδιαφέρει να βλέπω πως υπάρχει πρόοδος!

4) Να την νιώθω χαρούμενη με την προσπάθειά της.
Ακόμα και αν έχει πάρει καλό βαθμό την ρωτάω αν είναι ευχαριστημένη με την προσπάθειά της. Είναι σημαντικό να νιώθει όμορφα με αυτό που κάνει και συζητάμε πώς μπορούμε να αλλάξουμε αν κάτι δεν της ταιριάζει.

5) Να μην βάζω τα προσωπικά "θέλω" πάνω από τα "θέλω" και τα "μπορώ" του παιδιού μου αλλά να εστιάζω στο παιδί μου και στην προσωπικότητά του. Σε αυτό βοηθάει το να μην ασχολούμαι με το τι έκανε ο ένας και ο άλλος, διότι κάτι τέτοιο με  αποπροσανατολίζει. Χάνω το στόχο μου, ο οποίος είναι το παιδί μου. Παρατηρώ τι της αρέσει και την βοηθάω εκεί που χρειάζεται. Ακούω τι θέλει και όπως είπα και παραπάνω βρίσκουμε τρόπο να δουλέψουμε τις δυσκολίες.

6) Δεν είναι μόνο μαθητής... είναι και συμμαθητής.
Εξίσου σημαντικό είναι και παρατηρούμε τη σχέση του παιδιού με τους συμμαθητές του.
Πιθανές δυσκολίες στα μαθήματα αρκετές φορές μπορεί να έχουν την ρίζα τους στα καθημερινά πάρε δώσε με τους συμμαθητές του. Η επαφή και η κουβέντα που κάνετε όταν επιστρέφει από το σχολείο θα σας βοηθήσει να έχετε μια εικόνα. Ένα από τα πράγματα που ρωτάω τη δασκάλα μας πάντα είναι πώς την βλέπει με τους φίλους της. Αν την βλέπει γενικά χαρούμενη, αν κάνει παρέα με άλλα παιδάκια κλπ.


Δεν υπάρχει λόγος να ντρέπεται το παιδί (ή εσείς) αν σε κάποιο μάθημα δεν τα πηγαίνει καλά ούτε να θριαμβολογεί χοροπηδώντας αν αρίστευσε.
Σαφώς και είμαστε χαρούμενοι αν τα πάει καλά, και σίγουρα μας προβληματίζει το αντίθετο.



Δείξτε τους την αγάπη σας και την εμπιστοσύνη σας, συζητείστε και βρείτε λύσεις μαζί για τις πιθανές δυσκολίες, κάντε τα να νιώσουν ασφάλεια και θα δείτε πως θα ανθίζουν καθημερινά!!

Σας φιλώ γλυκά!




Άδεια Creative Commons
Το έργο με τίτλο "Μαμά ηρέμησε ... είναι μόνο βαθμοί!" από τον δημιουργό Νερούτσου Βανέσσα διατίθεται με την άδεια Creative Commons Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου