Πέμπτη 17 Μαρτίου 2016

Παρακαλώ, μπαμπά, φέρε μου το φεγγάρι! Eric Carle




Από το οπισθόφυλλο
Μια απλή, τρυφερή ιστορία, από εκείνες που ξέρει να πλάθει μοναδικά, με υλικό τα χρώματα και τα όνειρα, αυτός ο σπουδαίος ζωγράφος. Σελίδες που ξεδιπλώνονται μπροστά στα εκστατικά μάτια του παιδιού, ενώ οι ενήλικες ανακαλούν με γλυκόπικρη νοσταλγία τη δική τους παιδική ηλικία.

Αυτό που μας αρέσει στον συγκεκριμένο συγγραφέα ειναι η παιδικότητα που κρύβουν τα σχέδια του. Και όταν λεμε παιδικότητα δεν εννοούμε οτι υστερούν σε τεχνη.....απλά κρύβουν μια χαρά, μια ανεμελιά, μια τρυφερότητα που την βρίσκεις μονο στα παιδιά.

 Το βιβλίο αυτό προσφέρει την δυνατότητα για πολλές δραστηριότητες με τα παιδιά μας.

Για μικρές ηλικίες
Χρησιμοποιούμε τις έννοιες όπως
Τεράστια -Μικρή/ος μια και ξεδιπλώνεται η τεράρτια σκάλα μέχρι το φεγγάρι....
Ψηλά-Χαμηλά : όταν ο μπαμπάς ανεβαίνει ψηλά μέχρι το φεγγάρι
Ολόκληρο- μισό: το φεγγάρι φαίνεται ολόκληρο μικρό
Μπορούμε να τεντωθούμε να προσπαθήσουμε να πιάσουμε το φεγγάρι ...να δούμε ότι είναι πολυυυυυυυυ μακριά

Για μεγαλύτερες ηλικίες:
Μαθαίνουμε για τις φάσεις του φεγγαριού. Παίρνουμε ένα πορτοκάλι που θα παίξει τον ρόλο της Γης, ένα καρύδι κλειστό που θα ειναι το φεγγάρι μας  και ένα φακό για τον ρόλο του ήλιου. Τα τοποθετούμε στην σειρά και κλείνουμε τα φώτα. Κουνώντας τον αναμένο φακό μπορούμε να δούμε πώς φωτίζεται το φεγγάρι και πώς δημιουργούνται οι φάσεις του. Μπορούμε να παρστήσουμε και τις εκλείψεις βάζοντας τα αντικείμενα στις σωστές σειρές και αποστάσεις. Είναι από τα αγαπημένα μας νυχτερινά παιχνίδια.
Επίσης μας δίνεται η αφορμή να μιλήσουμε για το διάστημα , τα αστέρια, τους αστροναύτες....πώς ταξιδεύουν τι τρώνε....τι στολή φοράνε...πώς είναι τα διαστημόπλοια κλπ



Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:


Γενήθηκε στην Νέα Υόρκη και σε ηλικία 6 χρόνων μετακόμοισαν στην Γερμανία. Δεν του άρεσε καθόλου το αυστηρό ύφος στα σχολεία της Γερμανίας. Στενοχωρημένος και απογοητευμένος ανυπομονούσε να επιστρέψουν στην Αμερική. Βλέποντας πως αυτο το όνειρο δεν πρόκειται να γίνει σύντομα, αποφάσισε να γίνει μηχανικός που φτιάχνει γέφυρες, ώστε να φτιάξει μια μεγάλη γέφυρα από την Γερμανία στην Αμερική. Ονειρευόταν να πιάσει απο το χέρι την αγαπημένη του γερμανίδα γιαγια και να την περάσει πάνω από τον μεγάλο ωκεανό ως την Νέα Υόρκη.
Αυτή η δύσκολη περίοδο της ζωής του αποτελεί την βάση της έμπνευσης του. Θέλοντας να κανει τα παιδια να αγαπήσουν το σχολείο προσπαθεί να χτίσει την δική γέφυρα αναμεσα στο σχολείο (μάθηση) και στο παιχνιδι.

Αγάπησε την φύση από τους περιπάτους που έκανε με τον πατέρα του. Πήγαιναν στο δάσος και ο μικρός Ερικ σήκωνε πέτρες και έβλεπε με περιέργια όλα αυτα τα μικρά πλάσματα που περπατούσαν ή σέρνονταν από κάτω. 
http://www.eric-carle.com/
 

πηγες: 
http://www.scholastic.com/teachers/article/eric-carle-author-study
http://www.nea.org/home/32475.htm

2 σχόλια:

  1. Αυτό το βιβλίο είναι υπέροχο μες στην απλότητα του,το αγαπάμε πολύ,έχουμε πολύ όμορφες αναμνήσεις με αυτό. Αλλά κι οι δραστηριότητες που προτείνεις είναι έξυπνές και έχουν πολύ ενδιαφέρον. Ευκαιρία να το ξαναδιαβάσουμε και να κάνουμε οπωσδήποτε αυτή με το φακό. Μαρίνα

    υ.γ. Μια από τις αναρτήσεις που σου έλεγα το πρωί στο fb ότι προσπάθησα να σχολιάσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρίνα μου γλυκιά!!!
      Σε ευχαριστώ πολύ για την βοήθεια σου και τα σχόλιά σου!!!

      Διαγραφή