Μάθηματα ...οπτικής γωνίας!!!

Ζωγραφιά Γιώργου

Το πρωι είμασταν έτοιμοι από νωρίς και περιμέναμε το σχολικό του Γιώργου. Στο μεταξύ ήρθε η γάτα στο παράθυρο και τα παιδιά αποφάσισαν να ξαπλώσουν στο χαλί και να πάρουν χαρτί και μολύβι να την ζωγραφισουν.
Μετά από λίγο λέει η Χριστιάννα:
- Μαμά μαμά...ο Γιώργος ζωγράφισε τη γάτα....
Κοιτάω τη ζωγραφιά του Γιώργου (3 χρόνων) και βλέπω μουτζούρες....
- Μα τι λες Χριστιάννα, πού ειναι η γάτα?
- Μαμά κοίτα, αν του βάλω αυτάκια και ουρίτσια (παράλληλα τα προσθέτει στο χαρτί του Γιώργου) βγαίνει μια γάτα....
Ο τρόπος που βλέπουν τα ματάκια τους με συγκλονίζει κάθε φορά!!!!
Από την μία ο Γιώργος μπορεί όντως να ζωγράφισε μια γάτα με τον δικό του τρόπο... από την άλλη η Χριστιάννα με το μάτι του καλλιτέχνη έδωσε νόημα σε μια (για μενα) μουτζούρα!!!!
Βρε λες να έχω άλλο ένα μικρό (σε ηλικία) μεγάλο (σε ταλέντο) καλλιτέχνη στο σπίτι μου?

Ζωγραφιά Χριστιάννας

Αυτό που μου επιβεβαιώνει το σημερινό γεγονός, είναι ότι ο τρόπος που βλέπουν τα παιδά τις εικόνες αλλά, πηγαίνοντάς το και ένα βήμα παραπέρα, και τα γεγονότα που συμβαίνουν στην ζωή τους διαφέρει πολύ από αυτό που βλέπουμε εμεις. Το πώς εισπράττουν (τις περισσότερες φορές) τις καταστάσεις είναι δύσκολο να το καταλάβεις με την πρώτη ματιά. Αυτό που φαινομενικά είναι απλό να το εξηγήσεις εσύ ή εγώ σαν μαμά, πιθανότατα απέχει πολύ απο την πραγματικότητα!
Χρειάζεται να είμαστε πολύ καλοί ακροατές, να έχουμε δυνατή σχέση με τα παιδιά μας, να μην βγάζουμε αβίαστα συμπεράσματα.
Το πιο εύκολο ειναι να κρίνω ένα παιδι. Ο Γιώργος δεν θέλει να βάλει αυτό το παντελόνι γιατί είναι ιδιότροπος, πεισματάρης, γκρινιάρης, δεν θέλει να παει σχολείο και βρίσκει πρόφαση. Οκ, έβγαλα συμπερασμα, δεν χρειάζεται να ασχοληθώ άλλο. Αυτός έχει το προβλημα.
Αλλά αν κάτσω και κουβεντιάσω, αν προσέξω τα σημάδια, αν του δείξω ότι τον νιώθω και ότι ειμαι διπλα του πιθανότατα να μάθω ότι το παντελόνι αυτό είναι πιο στενό στη μέση , στο σχολείο του δεν μπορει να το ανεβάσει εύκολα όταν πάει τουαλέτα και η δασκάλα του δεν τον βοηθά. Νιώθει ότι δεν τα καταφέρνει.
Σίγουρα δεν ήταν τόσο απλό όσο σας το έγραψα. Υπάρχουν και άλλα γεγονότα που συνδιαστικά λειτουργούν για να καταλάβουμε τι συμβαίνει.
Ο τρόπος που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε τα πράγματα είναι από την δική μας την οπτική γωνία, χρησιμοποιώντας τις δικές μας εμπειρίες και βιώματα. Τα παιδιά μας έχουν τα δικά τους.
Ας είμαστε ανοικτοί ...και ας τα ακούμε προσεκτικά.....
θα μείνουμε άφωνοι!!
Να τα εμπιστευόμαστε!

Αν έχετε και εσείς κάποιο παράδειγμα θα ήταν υπέροχο να το μοιραστείτε μαζί μας!!!

Μπείτε και στην ομάδα μας στο facebook για περισσότερες ιδέες και προτάσεις που αφορούν στα παιδιά και την οικογένεια!