Διαβάσαμε το βιβλίο... Σ' ένα βάζο μέσα, της Ντέμπορα Μαρσέρο!

 Ο Λουέλιν μαζεύει πράγματα σε γυάλινα βαζάκια. Ήχους, φύλλα, πετρούλες κλπ όλα συλλέγονται προσεκτικά και τοποθετούνται στο βάζο που κουβαλάει κάθε φορά μαζί του. Σε μία από τις βόλτες του θα συναντήσει την Έβελιν μια ακόμα συλλέκτρια, που έχει τα δικά της βαζάκια. Οι μέρες περνούν όμορφα με τους δυο τους παρέα να εξορμούν και να μαζεύουν ό,τι τους κάνει εντύπωση: κομμάτι από το ουράνιο τόξο, τον ήχο της θάλασσας, τον άνεμο κλπ. Όμως μια μέρα η Έβελιν έχει άσχημα νέα. Θα πρέπει να φύγει από την πόλη καθώς η οικογένειά της θα μετακομίσει. Πώς θα καταφέρουν να συνεχίσουν τη μαγική τους συλλογή; Τι θα σημαίνει η απόσταση για τη φιλία τους;

Η Ντέμπορα Μαρσέρο, εικονογράφος και συγγραφές του βιβλίου, μας αφηγείται μια ιστορία για τη δύναμη των αναμνήσεων και τη μαγεία της φιλίας. Τα δύο λαγουδάκια θα συναντηθούν απρόσμενα και θα αντιληφθούν πόσα κοινά έχουν. Θα ανταλλάξουν συλλογές, θα περάσουν ώρες μαζί κυνηγώντας όλα όσα όμορφα μας προσφέρει απλόχερα η φύση και η κάθε στιγμή. Και όταν θα έρθει η ώρα του αποχαιρετισμού, μπορεί να είναι δύσκολη και στενάχωρη, αλλά όλες αυτές οι αναμνήσεις που έχουν μαζέψει στα βαζάκια τους θα λειτουργήσουν σαν δίαυλος επικοινωνίας και μέσα από αυτά θα εξακολουθούν να νιώθουν κοντά ο ένας στον άλλο όσα χιλιόμετρα και αν τους χωρίζουν.

Όμως αυτό το βιβλίο νομίζω πως μας μιλάει και για κάτι ακόμα. Για τις στιγμές που φεύγουν και την ανάγκη του να ζούμε στο παρόν, κάθε φορά, όπου και αν βρισκόμαστε, με όποιον και αν είμαστε. Να ακούμε τον άνεμο που χαϊδεύει τα αφτιά μας, να βλέπουμε όλα τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος, να παρατηρούμε τα φύλλα και τα λουλούδια γύρω μας. Ακόμα και στην πόλη, μπορεί οι εικόνες να  μην είναι τόσο όμορφες και λαμπερές, αλλά ακόμα και εκεί πρέπει να μην ξεχνάμε να ζούμε τη στιγμή. Οι στιγμές φεύγουν τόσο γρήγορα, η ζωή μας τρέχει με γοργούς ρυθμούς που ξεχνάμε να ζούμε το τώρα.

Στο τέλος της ιστορίας ο Λουέλιν γνωρίζει ένα άλλο κουνελάκι και μια καινούρια φιλία γεννιέται. Πιθανότατα και η Έβελιν στο νέο της περιβάλλον να κάνει καινούριους φίλους, όμως οι παλιές σχέσεις δεν χάνονται, πάντα υπάρχει χώρος στην καρδιά και γι άλλους και πάντα θυμόμαστε τους παλιούς όσο μακριά κι αν βρισκόμαστε.

Η εικονογράφηση είναι μαγική, και τα χρώματα που έχει χρησιμοποιήσει η εικονογράφος προσδίδουν σχεδόν μια ονειρική εντύπωση, δίνοντας νομίζω έτσι έμφαση στη σημασία των αισθήσεων και των συναισθημάτων.

ΙΔΕΑ!
Στην επόμενη εξόρμησή σας (εκδρομή ή ακόμα και βόλτα στη γειτονιά) μην ξεχάσετε να πάρετε μαζί σας ένα βαζάκι για να φυλάξετε τις αναμνήσεις σας!

Υπέροχο βιβλίο με φανταστική εικονογράφηση που σίγουρα θα πρέπει να ξεφυλλίσετε στην επόμενη επίσκεψή σας σε κάποιο βιβλιοπωλείο. Προς το παρόν μπορείτε να δείτε περισσότερες πληροφορίες αλλά και να διαβάσετε τις πρώτες τπυ σελίδες αν επισκεφθείτε το site των εκδόσεων Μεταίχμιο.

Σας φιλώ γλυκά!