Διαβάσαμε και παίξαμε με το βιβλίο ... Φτου και βγαίνω, του Rob Hodgson!

Βαθιά στο δάσος, μέσα σε ένα βουνό, υπάρχει μια σπηλιά που ένα μικρό και μυστήριο πλασματάκι την έχει για σπιτικό. Μένει εκεί και δεν βγαίνει ούτε λεπτό.
Απέξω, βρίσκεται ο λύκος. Ο καημένος περιμένει υπομονετικά να βγει το ντροπαλό πλασματάκι. Λέτε να θέλει να παίξουν;

Μέρα με τη μέρα, με ήλιο και με βροχή, όλο το χρόνο προσπαθεί να πείσει το μικρό πλασματάκι να βγει. Και τι κόλπα δεν σκαρφίζεται. Μάταια όμως. Μα, για στάσου, λες να έχει καλύτερο αποτέλεσμα αν το κεράσει ένα λουκουμά πασπαλισμένο με πολύχρωμα τρουφάκια;

Και ναι! Το μυστήριο, μικρό και ντροπαλό πλάσμα σιγά σιγά βγαίνει. Μόνο που δεν είναι ακριβώς όπως το φανταζόταν ο λύκος! Και τώρα;

 Ένα πανέξυπνο και αστείο παραμύθι που ξετρελαίνει τα παιδιά καθώς βλέπουν τον λύκο να αποτυχαίνει σε κάθε του προσπάθεια να δελεάσει το πλασματάκι να βγει έξω από τη σπηλιά.
Η ανατροπή στο τέλος της ιστορίας είναι ακόμα ένα ευχάριστο στοιχείο που έκανε τα παιδιά να γελάσουν πολύ.
Ιδιαίτερα διασκεδάσαμε ψάχνοντας σε κάθε σελίδα το άτακτο σκουλικάκι που όλο πάει και κρύβεται σε διάφορα σημεία, σε όλες τις σελίδες του βιβλίου ακόμα και εκεί που δεν έχει ιστορία!

Πανέμορφη και η εικονογράφηση από τον Frances Lincoln, με φωτεινά χρώματα και εξίσου ζωηρά και αστεία στιγμιότυπα της ιστορίας!

Διαβάζοντας λοιπόν το βιβλίο ο Γιώργος αναρωτήθηκε ποια άλλα ζώα ζουν στην σπηλιά. Άρχισε να λέει διάφορα και κουβεντιάζαμε αν μας ταιριάζει να ζει εκεί ή όχι.
Στην συνέχεια ανοίξαμε τον υπολογιστή και ψάξαμε να δούμε για ποια ζώα είχαμε δίκιο. Αλεπούδες, λύκοι και ποντίκια του δάσους συχνά βρίσκουν καταφύγιο στις σπηλιές. Όμως υπάρχουν ζώα που ζουν αποκλειστικά μεσα εκεί, χωρίς να βλέπουν το φως του ήλιου και μάθαμε πόσο πλούσια είναι η ζωή ακόμα και στην πιο σκοτεινή σπηλιά. Νυχτερίδες, αράχνες, σκαθάρια, σαρανταποδαρούσες, κατσαρίδες, σκουλίκια, αλλά και αυτό το μοναδικό ζώο η τυφλή άσπρη σαλαμάνδρα που ζει στις σπηλιές του Τέξας.

Στην συνέχεια φτιάξαμε την δικιά μας σπηλιά χρησιμοποιώντας κουβέρτες και μαξιλάρια που τα στερεώσαμε στις καρέκλες και μπήκαμε μέσα. Όταν ήρθε η ώρα του φαγητού και τα παρακαλούσα να βγουν ένιωσα λίγο σαν τον λύκο... χαχαχαχαχαχα
Επίσης μπορείτε να βρείτε εδώ το εκτυπώσιμο για να φτιάξετε έναν χάρτινο λύκο!

Τέλος κοιτώντας εικόνες από σπήλαια θαυμάσαμε τους όμορφους σταλακτίτες και σταλαγμίτες και έχω σκοπό τις επόμενες μέρες να κάνουμε το παρακάτω πείραμα και να φτιάξουμε τους δικούς μας σταλακτίτες!

Το βιβλίο προτείνεται για παιδιά από 3χρ, και μπορείτε να δείτε περισσότερα στο site των εκδόσεων Παπαδόπουλος εδώ.

Και μην ξεχάσετε να ψάχνετε το σκουλικάκι!

Σας φιλώ γλυκά!