Διαβάσαμε και παίξαμε με το βιβλίο της Μαριέττας Κόντου "Η ιστορία μιας μουντζούρας"

"Τη Δευτέρα που η Ρωξάνη πήγε στο σχολείο και άνοιξε το τετράδιό της, την περίμενε μια έκπληξη: κοιτούσε και ξανακοιτούσε τη μουτζούρα της και δεν πίστευε στα μάτια της! Πώς ήταν δυνατόν; Ήταν σίγουρη πως το είχε διορθώσει το λάθος της, πως το είχε γράψει ξανά και ξανά από κάτω από την ορθογραφία, ολόσωστο, διορθωμένο και με ωραία γράμματα. ..."


Η αλήθεια ειναι πως η κακόμοιρες οι μουτζούρες είναι το κόκκινο πανί για δασκάλες και μαμάδες....
"Μα χάθηκε παιδάκι μου να χρησιμοποιησεις τη γόμα;"
"Τόσες γόμες σου έχω πάρει; Πρέπει να κάνεις μουτζούρα; Χαλάει όλο το γραπτό!"
Και άλλα τέτοια καλά που φαντάζομαι οι περισσότερες έχουμε πει.

"Δεν φταίω εγώ, κυρία Ζωή, η μουτζούρα μου τα φταίει"

 Η μουτζούρα της ιστορίας, αντιπαθούσε της αυστηρές δασκάλες (μόνο, ευτυχώς!) που δεν ήξεραν να σέβονται τις αξιοπρεπείς παιδικές μουτζούρες.
Αποφασίζει λοιπόν να δείξει σε όλους την αξία της και φέρνει τα πάνω κάτω στα τετράδια της Ρωξάνης.

Η εικονογράφηση του βιβλίου από τη Μυρτώ Δεληβοριά είναι πολύ αστεία και πανέμορφη. Μεσα από απλές αλλά τόσο ζωντανές γραμμές αποδίδει τέλεια την παιδική αθωότητα και ανεμελιά.

Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο αρχικά καταλαβαίνεις πως πρόκειται για ένα έξυπνο και διασκεδαστικό κείμενο. Η συγγραφέας με πολλή δεξιοτεχνία ζωντανεύει μουτζούρες και σημεία στήξης και προκαλεί μια επανάσταση όχι μόνο μέσα στο τετράδιο της Ρωξάνης, αλλά και στην καρδιά μας.

 
"αυτά τα μαγικά σημαδάκια ομόρφαιναν τα παιδικά τετράδια..."

Και μήπως δεν είναι αλήθεια πως κάθε φορά που η Χριστιάννα μου ζητάει να δει τα τετράδιά της από την Α' Δημοτικού, δεν νιώθω μια ζεστασιά στην καρδιά βλέποντας τις μουτζουρίτσες της και τα λαθάκια της που κάποτε μου προκαλούσαν πονοκέφαλο; Μήπως εκεί δεν κρυβόταν και ένα κομμάτι της αθωότητάς της και της παιδικότητάς της που με κοίταγε με τα μεγάλα της μάτια σαν να είχα έρθει από άλλο πλανήτη όταν της έλεγα πως οι μουτζούρες χαλάνε την εικόνα;

Μα και πόσες αλήθειες μπορεί να κρύβει αυτό το τρυφερό κείμενο!

"Και ο μπαμπάς της Ρωξάνης έκανε μουτζούρες και ορνιθοσκαλίσματα και κανείς δεν μπορούσε να διαβάσει τα γράμματά του κι όμως όλο διόρθωνε τη Ρωξάνη και της έλεγε πως πρέπει να προσπαθήσει και άλλο!.... Κι η μαμά της όμως, όταν μαγείρευε, πάλι έκανε λάθη...."

Εμείς οι μεγάλοι, που τα γνωρίζουμε όλα και που ακόμα και λάθη να κάνουμε, συγχωρούμε τόσο εύκολα τους εαυτούς μας, αλλά στα παιδιά είμαστε τόσο αυστηροί αν το σκεφτείς. Λες και εμείς γεννηθήκαμε με όλες τις γνώσεις και τις δεξιότητες και δεν κάναμε λάθη.

Τέλος θέλω να σταθώ σε αυτή την όμορφη φράση της Ρωξάνης, που στενοχωρημένη από τις σημειώσεις της δασκάλας την χαρακτηρίζει αυστηρή, λεέι πως τη φοβόταν και πως:

"Δουλειά της είναι να με μάθει να αγαπώ το σχολείο, να με κάνει να θέλω να μάθω από μόνη μου και όχι με το ζόρι, δουλειά της είναι να με μάθει να αγαπώ και τα λάθη μου και τις μουτζούρες μου, και όχι να ντρέπομαι γι αυτά!"
Και αλήθεια! Το μεγαλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στα παιδιά μας είναι να τα μάθουμε να μην ντρέπονται για τα λάθη τους αλλά να τα αγαπήσουν! Γιατί μόνο τότε μπορούν ήρεμα και απελευθερωμένα από αρνητικά συναισθήματα να τα δουν με μάτια καθαρά, να τα "μελετήσουν" , να καταλάβουν τι πήγε στραβά ώστε να μάθουν από αυτά, να "πατήσουν" πάνω τους και να προχωρήσουν!

Το βιβλίο μου έδωσε ευκαιρία να μιλήσω στα παιδιά για τόσους και τόσους σπουδαίους ανθρώπους που όχι μονο δεν "μπλόκαραν" όταν έκαναν λάθη, αλλά έμαθαν από αυτά και έφτιαξαν σημαντικές εφευρέσεις
- ο ΝταΒίντσι (ναι ήταν και επιστήμονας) για να φτιάξει το γνωστό ανεμόπτερο ανέβαινε σε ένα βράχο και έπεφτε με αυτό. Φήμες λένε πως ήταν συχνά με κατάγματα και αυτός και οι υπηρέτες του!
- ο Έντισον που εφήυρε τον λαμπτήρα, είπε πως έκαψε 10.000 λαμπτήρες μέχρι να φτιάξει τον πρώτο που δούλεψε!
- ο Γκούντγιαρ (ναι ο γνωστός με τα λάστιχα) άφησε καταλάθος το υλικό του πειράματος παραπάνω στο φούρνο με αποτέλεσμα να φτιάξει αυτό το ανθεκτικό πλαστικό
- ο μηχανικός Σπένσερ, προσπαθούσε να φτιάξει ένα ραντάρ αλλά από λάθος έφτιαξε το φούρνο μικροκυμάτων!

... και για τόσους πολλούς ακόμα!

Στην συνέχεια πήραμε ιδέες από τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες που έχει στο τέλος το βιβλίο και φτιάξαμε και εμείς τις δικές μας όμορφες μουτζούρες!

Το βιβλίο προτείνεται για παιδιά 8+ και μπορείτε να δείτε περισσότερα στο site των εκδόσεων Μεταίχμιο εδώ.

Σας φιλώ γλυκά!