Παιχνίδι με τα μόρια!

The Nanoputians (πηγή)

Πρέπει να σας πω πως το πιο αγαπημένο μου μαθήμα στο σχολείο ήταν η φυσική!
Ήμουν σίγουρη πως θα γινόμουν τρελός επιστήμονας και θα ήμουν μονίμως σε ένα εργαστήριο να κάνω πειράματα. Κάτι σαν τον ήρωα του βιβλίου "Το βρήκα!" του Θοδωρή Παπαϊωάννου.

Τα μαθηματικά στα οποία τελικά ανακάλυψα την μεγάλη μου αγάπη, δεν είναι και πολύ μακρυά από αυτό που ήθελα να κάνω.

Φέτος στην Ε', η Χριστιάννα μου έχει μάθημα φυσικής στο σχολείο και καταλαβαίνετε ότι έχω ξετρελαθεί! Κάνουμε πειράματα συνέχεια στο σπίτι από όταν ήταν μικρή, αλλά τώρα θα έχω και έναν "οδηγό".

Στην πρώτη ενότητα του βιβλίου αναφέρονται τα μόρια.

Το Σαββάτο λοιπόν καθώς έκανα δουλειές, η Χριστιάννα άρχισε να παραπονιέται ότι βαριέται.
- Διάβασε κάποιο απο τα βιβλία σου.
- Διάβασα δεν θέλω άλλο.
- Δεν θέλεις να παίξεις κάτι;
- Έπαιξα και δεν θέλω άλλο.
- Θέλεις να δούμε το πρώτο κεφάλαιο των Φυσικών;
- Ναιιιιιιι, φώναξε......όχι γιατί είναι φύτουκλας....αλλά ξέρει πως θα κάνουμε κάποιο παιχνίδι!
Κάτσαμε στο τραπέζι του σαλονιού με πλαστελίνες και οδοντογλυφίδες.

Για αρχή τους ζήτησα να φτιάξουν με την πλαστελίνη τους κάποιο αντικείμενο που έχουμε στο σπίτι. Η Χριστιάννα έφτιαξε μια καρέκλα, ο Γιώργος ένα πουφ (ναι, θέλει και ο 5χρονος φυσική!).

- Από τι είναι φτιαγμένη η καρέκλα; τα ρώτησα
- Από πλαστελίνη.
- Και η πλεστελίνη από τι είναι φτιαγμένη;
- Από διάφορα υλικά, μου λένε.
Τους είπα πως και οι επιστήμονες κάποια στιγμή αναρωτήθηκαν απο τι υλικό ειναι φτιαγμένα τα πράγματα. Κάνουν συνέχεια ερωτήσεις και θέλουν να μαθαίνουν, οπότε η απάντηση "από διάφορα υλικά"  δεν τους ικανοποιεί.
Αν "κόψουμε" λοιπόν τα αντικείμενα και συνεχίσουμε μέχρι να βρούμε το πιο μικρό κομμάτι τους που δεν θα μπορεί να κοπεί άλλο τότε θα έχουμε βρει ακριβώς από τι είναι φτιαγμένα.
Έτσι αρχίσανε να "κόβουν" τα αντικείμενα σε μικρότερα κομμάτια.

Κάθε φορά που έκοβαν με κοίταγαν, και τα ρωτούσα: "Βρηκαμε το πιο μικρο κομμάτι;". Και συνέχιζαν το κόψιμο.

"Μαμά δεν μπορώ να το κόψω άλλο!" Μου λέει η Χριστιάννα κάποια στιγμή και μου δείχνει με το δακτυλάκι της ένα τόσο μικρό κομμάτι, ίσα που φαινόταν.

"Ακόμα και αυτά τα κομματάκια οι επιστήμονες βρήκαν μεθόδους να τα "κόψουν", μεθόδους που εμείς εδώ δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε. Μέχρι που έφτασαν σε τόοοσο μικρά κομματάκια που δεν μπορούσαν να τα "κοψουν" άλλο. Αυτά τα ονομάζουμε μόρια. Και διατηρούν όλες τις ιδιότητες που έχει το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένο το αντίκεμενο. Έχουμε μόρια του νερού, μόρια αέρα κλπ. Αυτά τα κομματάκια ήταν τόοοοοσο μικρά που δεν μπορούμε να τα δούμε με τα μάτια μας αλλά μόνο με το μικροσκόπιο. Και πώς είναι ένα μόριο;
Για παράδειγμα ένα μόριο νερού ήταν κάπως έτσι...

Βλέπετε που έχει 2 χρώματα; Είναι διαφορετικά στοιχεία. Οι επιστήμονες κατάφεραν να διασπάσουν και τα μόρια και κατέληξαν σε αυτό...

Το άσπρο το ονόμασαν Οξυγόνο και το μπλε Υδρογόνο...δηλαδή ένα μόριο νερού αποτελείται από 1 Οξυγόνο και 2 Υδρογόνα.
Το κάθε στοιχείο έχει "χεράκια", δεσμούς. Το Οξυγόνο έχει 2 χεράκια, ενώ το Υδρογόνο έχει 1. Για να φτιάξουμε ένα μόριο πρέπει να έχουν όλα τα στοιχεία τα χεράκια τους πιασμένα με άλλα χεράκια.
"Tι θα γίνει αν έχουμε 2 οξυγόνα;" λέει η Χριστιάννα.
Της δίνω λοιπόν άλλο ένα οξυγόνο και της ζητάω να βρει πώς θα ήταν ενωμένα.

"Πάλι νερό είναι μαμά;"

"Όπως βλέπεις δεν μοιάζει με το μόριο του νερού  που είδαμε πριν. Αυτό με τα 2 Οξυγόνα και τα 2 Υδρογόνα ειναι ένα μόριο Υπεροξειδίου του Υδρογόνου".

"Και υπάρχει και κάποιο που να έχει 4 'χεράκια'; " με ρωτάει ξανά φτιάχνοντας το παρακάτω...

"Ναι, αμέ. Για παράδειγμα υπάρχει ένα στοιχείο τέτοιο και ονομάζεται Άνθρακας. Για να σου δώσω 1 άνθρακα και 2 οξυγόνα να δούμε πώς θα ενώσεις."
Σε πολύ λίγο είχε φτιάξει το παρακάτω....

Και αυτό λέγεται Διοξείδιο του Άνθρακα το γνωστό μας καυσαέριο!

"Και αυτό πώς το λένε;" με ρωτάει ο Γιώργος και μου δείχνει το επόμενο...

"Μόλις ανακάλυψες ένα καινούργιο στοιχείο. Και ξέρεις κάτι; Οι επιστήμονες μπορούν να δώσουν όποιο όνομα θέλουν σε ένα καινούργιο στοιχείο που ανακαλύπτουν. Θέλεις να το ονομάσεις εσύ;"
"Ναι, θα το λέμε Ηρακλής!" μου λέει περήφανος!

Τα παιδιά δεν βαριούνται να διαβάσουν όταν έχει ενδιαφέρον αυτό που έχουν να κάνουν!

Σας φιλώ γλυκά!