Θα σου χαρίσω τον ήλιο, Τζάντυ Νέλσον

(από το site του εκδότη)
Η Τζουντ και ο δίδυμος αδερφός της, ο Νόα, είναι πολύ δεμένοι μεταξύ τους. Στα δεκατρία τους, ο κλειστός κι απομονωμένος Νόα, που ζωγραφίζει διαρκώς, ερωτεύεται το αγόρι της διπλανής πόρτας, ενώ η ριψοκίνδυνη Τζουντ σερφάρει στα κύματα του ωκεανού φορώντας κατακόκκινο κραγιόν και συνήθως μιλάει για λογαριασμό και των δυο τους. Τρία χρόνια αργότερα, στα δεκάξι τους, η Τζουντ και ο Νόα έχουν αποξενωθεί. Μια απώλεια κι όλα τα μυστικά που είναι πλεγμένα γύρω και μέσα τους, έχουν διαλύσει τη ζωή των διδύμων με διαφορετικό τρόπο για το καθένα. Μέχρι που η Τζουντ θα γνωρίσει έναν αλαζονικό, απρόβλεπτο άντρα, ο οποίος θα αποτελέσει την απροσδόκητη νέα δύναμη που θα αλλάξει και πάλι τις ισορροπίες. Ο Νόα διηγείται την ιστορία των πρώτων χρόνων. Η Τζουντ των κατοπινών. Αυτό που δεν συνειδητοποιούν είναι ότι καθένας γνωρίζει μόνο τη μισή ιστορία κι ότι αν έβρισκαν τον τρόπο να προσεγγίσουν ο ένας τον άλλον, θα μπορούσαν να ξαναφτιάξουν τον κόσμο...


Βρίσκω πολύ ενδιαφέροντα τα βιβλία που έχουν διαφορετική δομή από το συνηθισμένο. Ένα τέτοιο βιβλίο είναι και το "Θα σου χαρίσω τον ήλιο", της Τζάντυ Νέλσον από τις εκδόσεις Πατάκη.
Η ιστορία που αφηγείται δεν κυλάει γραμμικά. Χτίζεται συνεχώς καθώς ταξιδεύουμε πότε μπρος πότε πίσω.
Κάτι που επίσης δίνει μία άλλη διάσταση σε ένα κείμενο είναι η εξιστόριση του ίδιου γεγονότος από δύο διαφορετικές οπτικές. Την μία μας αφηγείται ο 13χρ Νόα, και την επόμενη η 16χρ Τζουντ. Και αυτό συμβαίνει μέχρι κάποια στιγμή να συναντηθούν οι 2 αφηγήσεις. 
Είναι τόσο ενδιαφέρον να παρακολουθείς το πώς ένα γεγονός εκλαμβάνεται από κάποιον που δεν έχει όλα τα απαραίτητα στοιχεία για να το κατανοήσει και πόσο μακριά μπορεί να είναι από την πραγματικότητα αυτό που τελικά διαμορφώνεται στο μυαλό του. Πόσες λάθος εντυπώσεις μπορούν να δημιουργηθούν, πόσες παρεξηγήσεις και πόσο μπορούν να απομακρύνουν 2 άτομα που αγαπιόντουσαν ουσιαστικά. Φυσικά το ότι τα 2 παιδιά περνούν την εφηβεία αυτό κάθε άλλο παρά βοηθάει τις καταστάσεις.
Δυναμικοί χαρακτήρες και οι δύο, με ιδιαίτερο τρόπο να βλέπουν την ζωή, αλλά τόσο ξεχωριστό για τον κάθε ένα τους, τα βλέπουμε να ανταλλάσσουν θέσεις, να ωριμάζουν καθώς ξετιλύγεται το κουβάρι της ιστορίας.  
Η Νέλσον καταπιάνεται και αναλύει μέσα απο την ιστορία της πολύ όμορφα τις αδερφικές σχέσεις και την σεξουλική ταυτότητα έτσι όπως αυτά διαμορφώνονται καθώς διατρέχουμε την περίοδο της εφηβείας.

"Οπότε αντιμετωπίζουμε τα μυστήρια, ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Και κάποιοι από μας καταλήγουμε ν΄αρμενίζουμε πάνω σ' ένα από αυτά και να τα αποκαλούμε σπίτι."

Η δική μου έκδοση έγραφε "Καμία λογοκρισία" και δεν το πρόσεξα όταν το αγόρασα. Πιάνοντάς το για το ξεκινήσω και είδα το αυτοκόλλητο στο εξώφυλλο (μα πώς μου διέφυγε!!!!) στενοχωρήθηκα. Πρόκειται για ένα εφηβικό βιβλίο και σίγουρα οι έφηβοι ζουν "Χωρίς λογοκρισία"! Επειδή έχω διαβάσει μερικά βιβλία που είχαν ψωμοτύρι λέξεις αυτής της κατηγορίας και στα οποία αυτές οι λέξεις δεν πρόσφεραν καμία απολύτως ουσία στο κείμενο (ήταν το τρόπος που σκεφτόταν οι συγγραφέας; Ήθελε να ξεκινήσει ένα άλλο ρεύμα γραφής; Ήθελα να μιλάνε για το βιβλίο του; Το οποίο πρέπει να σας πω πως άρεσε σε πολύ κόσμο , προσωπικά το βρήκα εμετικό!) σκέφτηκα πως δεν θα μου αρέσει καθόλου και ξεκίνησα την ανάγνωση ήδη κατατάσσοντας το βιβλίο στην κατηγορία των μη προτεινόμενων. Όμως δεν έχει καμία σχέση!!! Ευτυχώς!!!!
Οι λέξεις αυτής της κατηγορίας είναι ελάχιστες και χρησιμοποιούνται ακριβώς εκεί που χρειάζονται και για συγκεκριμένο λόγο!

Ένα βιβλίο για την ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης που απευθύνεται σε νεαρούς αναγνώστες (αλλά μπορεί άνετα να διαβαστεί και από μεγαλύτερους "νεαρούς αναγνώστες" ...ανήκω στην κατηγορία 16+ ...ψέματα?!?!?!) και δεν απογοητεύει. Κυλάει όμορφα και σου τραβάει το ενδιαφέρον, σε κάνει να θέλεις να διαβάσεις "άλλη μία σελίδα".

Δείτε περισσότερα το site των εκδόσεων Πατάκη εδώ.

Σας φιλώ γλυκά!