Διαβάσαμε το .... Φρέντερικ, του Λίο Λιόννι

"Μια παρέα ποντικών εργάζεται μέρα νύχτα για να μαζέψουν τα απαραίτητα για τον χειμώνα - σιτάρι, ακρύδια και καλαμπόκι. Όλοι δουλεύουν ασταμάτητα εκτός από τον Φρέντερικ που τεμπελιάζει και ονειρεύεται και τίποτα δεν κάνει. Όταν όμως έρθει ο κρύος και σκοτεινός χειμώνας, ο Φρέντερικ θα τους εκπλήξει όλους...."

Έχουμε συνηθίσει να διαβάζουμε για εργατικά μυρμηγκάκα που προνοούν και μαζεύουν την τροφή τους για το χειμώνα. Για τον τεμπέλη τζίτζικα που κοίταγε μονο την καλοπέρασή του και πώς αυτό του στοίχισε τρομερά. Βιβλία που εξυμνούν την εργατικότητα και καταδικάζουν αυτό που φαίνεται σαν τεμπελιά.


Εδώ τώρα έρχεται ο Φρέντερικ να μας τα ανατρέψει όλα και να σηκώσει θύελλα φιλοσοφικών ερωτημάτων!

Η αλήθεια είναι πως στο πρώτο ανάγνωσμα, εμείς οι μεγάλοι νιώθουμε άβολα. Είναι διαφορετικό από αυτό που θέλουμε συνήθως να περάσουμε στα παιδιά μας γιατί ο μικρός ποντικούλης δεν φαίνεται, με την πρώτη ματιά, να βοηθάει τους φίλους του. Μόνο κάθεται και ρεμβάζει πότε τον ήλιο, πότε το δάσος λέγοντας ότι μαζεύει χρώματα, ή ήλιο.

Και ξεκινάνε τα ερωτήματα:

Το ότι δεν μαζεύει καλαμπόκι σημαίνει ότι δεν προσφέρει ουσιαστικά στην ομάδα;
Του αξίζει να απολαύσει την τροφή τον χειμώνα όταν δεν φαίνεται να έχει συμβάλει στην συλλογή της;
Είναι δίκαιο να φάει απο την τροφή που με τόσο κόπο μάζεψαν οι εργατικοί φίλοι του ενώ αυτός μάζευε ... λέξεις;
Τι σημαίνει συμμετέχω σε ομάδα;
Τι σημαίνει εργατικός;
Μπορεί να θεωρηθεί εργασία κάτι που κάνω για ευχαρίστηση;
Πρέπει η δουλειά να είναι δύσκολη για να θεωρηθεί δουλειά; Πρέπει να κουράζομαι;
Μπορούμε να πούμε τον ποντικούλη εργατικό επειδή σκεφτόταν;
Μπορεί ο Φρέντερικ να πει οτι δεν τεμπελιάζει αλλά ότι δουλεύει πυρετωδώς κοιτώντας τον ήλιο;
Μπορεί να θεωρηθεί εργασία η συλλογή λέξεων;
Ποια η διαφορά μεταξύ δουλειάς και παιχνιδιού;
Αυτά τα 2 μπορούν να συνυπάρξουν;

Τελικά ο Φρέντερικ πρόσφερε στην ομάδα; Ήταν σημαντική η "δουλειά" του;
Το να είσαι ποιητής ή ζωγράφος είναι δουλειά ή παιχνίδι;
Την χρειαζόμαστε την ζωγραφική ή την μουσική εμείς οι υπόλοιποι;
Είναι τόσο σημαντικά όσο και το φαγητό;

Tόσα πολλά ερωτήματα τα οποία σίγουρα σε βάζουν σε σκέψεις.
Αυτό που περισσότερο μου άρεσε στην ιστορία είναι το ό,τι οι φίλοι του Φρέντερικ δεν τον περιθωριοποίησαν. Δεν τον έβγαλαν από την ομάδα. Αλλά αγκάλιασαν την ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα του.

Το βιβλίο προτείνεται για παιδάκια 3+.
Είναι μια ιστορία με βαθύτερο νόημα που νομίζω πως είναι υπέροχη για μεγαλύτερα παιδάκια. Μπορεί να έχει απλό κείμενο αλλά δύσκολα τα μικρά παιδιά θα πιάσουν την ουσία και μπορεί να μπερδευτούν.
Προσωπικά θεωρώ ότι είναι για παιδάκια 5-6+ με τα οποία μπορείς να κουβεντιάσεις λίγο το θέμα που πραγματεύεται.

Μπορείτε να δείτε στις εκδόσεις Πατάκη περισσότερες πληροφορίες.

Σας φιλώ γλυκά.