"Mε λένε Δάφνη.
Με λένε και Ηλιαχτίδα και Πριγκίπισσα
και κούκλα και Δροσοσταλίδα.
Έχω πολλά ονόματα,
όμως εσείς μπορείτε να με φωνάζετε απλά Δάφνη.
Τα άλλα είναι για τον μπαμπά και τη μαμά.
Είμαι η μονάκριβη κορούλα τους.
Η Δάφνη, η Μονακριβούλα τους!
Ό,τι κι αν συμβεί..."
Ποιο πρώτο αδερφάκι δεν
συγκλονίζεται με την "άφιξη" του 2ου παιδιού στην οικογένεια; Σχεδόν όλα νιώθουν αρχικά πως κάτι χάνουν, τη θέση τους, την πρωτιά τους ή ακόμα
και την αγάπη των γονιών τους που μέχρι πρότινος ήταν όλη δική τους.
Χρειάζεται αρκετή "δουλειά", υπομονή και κατανόηση από μέρους των γονιών για να "βοηθήσουν" το "μεγάλο" πια παιδί τους να καταλάβει ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά ναι μεν αλλά είναι πιο όμορφα... ότι δεν χάνουν την αγάπη τους αλλά έχουν και την αγάπη ενός ατόμου ακόμα... αυτή από το μικρό τους αδερφάκι!
Και η Δαφνούλα ενώ στην αρχή φοβάται, σιγά σιγά βλέπει πως είναι υπέροχο τελικά να μεγαλώνεις μαζί με ένα αδερφάκι. Μονάκριβοι κι οι δυο.
Ένα γλυκό βιβλίο για την αδελφική αγάπη, όμορφα γραμμένο από την Λίνα Μουσιώνη η οποία με περίτεχνο τρόπο μας δείχνει μέσα από τα μάτια της μικρής Δάφνης πώς βιώνει ένα παιδί την είσοδο του μικρού αδερφού στην ζωή της.
Η ιστορία ολοκλρώνεται πολύ τρυφερά όπως ακριβώς είναι και οι σχέσεις των αδερφών!
Για παιδιά 5+.
Μπορείτε να δείτε περισσότερες πληροφορίες στο site της Ελληνοεκδοτικής.
Σας φιλώ γλυκά!
Φαίνεται όμορφο! ευχαριστούμε! Νεκταρία
ΑπάντησηΔιαγραφή