Ενθαρρύνοντας την ... περιέργεια!

καλλιτέχνης: Μαρία Μεταλλινού Νερούτσου

Συχνά σε κουβέντα με φίλες, ακούω ερωτήσεις του τύπου:
"Και πώς δηλαδη θα κάνω το παιδί μου να αγαπήσει το διάβασμα;"
"Πώς θα του δώσω πολλά ερεθίσματα; "
"Όταν πάω να του δείξω κάτι αρνείται."
"Όταν προσπαθώ να του δώσω και άλλα ερεθίσματα αντιδρά."
Διαβάζοντας το blog, αρκετές μαμάδες με ρώτησαν τι μπορούν να κάνουν για να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους.

Η αλήθεια είναι πως δεν είχα τέτοιους προβληματισμούς ποτέ... Μάλλον τα παιδιά μου είναι πιο δεκτικά ....ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα!


Αποφάσισα λοιπόν να αναλύσω λιγο παραπάνω τις "κινήσεις" μου για να δω αν υπάρχει κάποιο "μυστικό". Βλέπετε, δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο στο μυαλό μου όσον αφορά τα ερεθίσματα που τους δίνω και τις εμπειρίες που τους προσφέρω. Δεν λέω "θέλω στα 5 τους να γνωρίζουν Μοτσαρντ", ή "Στα 6 τους να κολυμπάνε τέλεια".

Τις τελευταίες εβδομάδες η Χριστιάννα με έχει βομβαρδίσει με ανέκδοτα. Είναι το νέο της κόλλημα. Ανέκδοτα που λένε στο σχολείο οι φίλοι της και την έχουν εντυπωσιάσει, τα οποία μας τα λέει ξανά και ξανά. Άλλες φορές προσπαθεί η ίδια να βγάλει δικά της τα οποία όπως φαντάζεστε δύσκολα προκαλούν γέλιο (σαν μαμά βέβαια κάνω το χρέος μου χαχαχχαχαχαχα).
Προσπαθούσα να της εξηγήσω τι σημαίνει ανέκδοτο και τι προκαλεί το γέλιο χωρίς μεγάλη επιτυχία.
Έτσι αποφάσισα να της αγοράσω ένα βιβλίο με ανέκδοτα για παιδιά ώστε να διαβάσει μερικά και να μπει περισσότερο στο νόημα.

Και τότε καταλάβα! Αυτό κάνω. Σαφώς και προσφέρω εμπειρίες αλλά δεν καθοδηγώ την μάθηση. Όταν "γεννιέται" μια περιέργεια, ένα ενδιαφέρον, όταν με ρωτάνε κάτι, όταν τα απασχολεί μία σκέψη, αυτό που κάνω ειναι να προσφέρω τότε τα ερεθίσματα. Τα παιδιά οδηγούν και εγώ ακολουθώ.
Όπως τότε με τα σαλιγκάρια. Είδα την αγάπη της και όσο και να μου φαινόταν δύσκολο φτιάξαμε την φάρμα μας και μαθαμε τόσα πολλά.

Όπως την άλλη φορά με την συλλογή από έντομα. Όσο και να μου φαινόταν αηδία, πήραμε ειδικές θήκες για να τα βάζει, βρήκαμε όμορφα βιβλία με πολλές πληροφορίες και υπέροχες εικόνες για να μάθουμε περισσότερα!

Όπως τότε που ήθελε να κρατήσει την κάμπια. Την βάλαμε στο βάζο και είχαμε μια καταπληκτική εμπειρία. 

 Όπως κάθε φορά που δείχνουν ενδιαφέρον για κάτι, είμαι δίπλα τους να ασχοληθούμε και να το ψάξουμε μαζί, να βρούμε λύσεις σε όλες τις απορίες, να μαζέψουμε πληροφορίες κλπ.
Δεν είναι τα παιδιά μου λοιπόν δεκτικά, απλά δίνω αυτό που μου ζητάνε.... ίσως σε μεγαλύτερες δόσεις, αλλά πάντα σέβομαι την όρεξη και την διάθεσή τους!

Αυτό τους δίνει μια αυτοπεποίθηση και ενθαρρύνει την αγάπη τους για μάθηση. Τα βοηθάει να εκφραστούν και τους δίνει έναυσμα για να συνεχίσουν να είναι "περίεργα"! Γίνεται η μάθηση παιχνίδι, στο δικό τους χρόνο και με το δικό τους ρυθμό.

Σίγουρα στο σχολείο η μάθηση ειναι κατευθυνόμενη και δεν μπορούμε (προς το παρόν) να κάνουμε πολλά πολλά για να το προσαρμόσουμε στην προσωπικότητα του παιδιού μας (ίσως πχ κάποια παιχνιδάκια, και ιδέες για μικρά ευχάριστα διαλειμματάκια στο σπίτι). ΄Ομως αν σε όλα τα άλλα τα αφήσουμε ελεύθερα να επιλέγουν και ενθαρρύνουμε τα ενδιαφέροντά τους τότε σίγουρα μόνο κερδισμένα θα βγούνε.

Οπότε το "ιδέα" για σήμερα είναι: Ακούστε τα παιδιά σας. Δείξτε ενδιαφέρον για αυτό που τα απασχολεί.

Σας φιλώ γλυκά!