Βιβλιοπρόταση: Ο ψεύτης παππούς, Άλκη Ζέη

Ωραίες οι νέες κυκλοφορίες και εννοείται ότι θέλουμε να είμαστε ενημερωμένοι ως γνήσιοι "βιβλιοφάγοι".
Είναι όμως μερικά βιβλία που είναι κλασικά και θέλω σίγουρα να τα διαβάσουν τα παιδιά μου.

Να σας πω την αλήθεια, μου αρέσει να τα ξαναδιαβάζω και εγώ, μεγάλη πια, να νοσταλγώ τα παιδικά μου χρόνια, και να συνδέομαι λίγο με  το παιδί που ήμουν!
Ένα τέτοιο βιβλίο είναι και "Ο ψεύτης παππούς" της Άλκης Ζέης.
Είναι η ιστορία του δεκάχρονου Αντώνη, ο οποίος έχει μια ιδιαίτερη σχέση με τον παππού του, έναν 80άρη συνταξιούχο ηθοποιό με πληθωρική προσωπικότητα και πλούσιες εμπειρίες που εξάπτουν την φαντασία του μικρού Αντώνη. Τόσο πολύ που αρχίζει να αμφιβάλει αν όλες αυτές οι ιστορίες που του αφηγείται ο παππούς του είναι αληθινές.

"Είχε πάει, λέει, στο Μοναστηράκι να ψάξει για κάτι παλιά προγράμματα θεάτρου....και έπεσε πάνω σε μια πορεία φοιτητών. Μπλέχτηκε και εκείνος μαζί τους.....οι αστυνομικοί όμως έβγαλαν τα κλομπς. Έφαγε μια ξώφαλτση και τον πήραν τα αίματα....Μια κοπέλα τον τράβηξε από το χέρι, ενώ οι άλλοι τους έκαναν χώρο να περάσουν. Τον πήγε σε ένα φαρμακείο και όσο ο φαρμακοποιός περιποιόταν το τραύμα του η κοπέλα τον ρώτησε:
- Τι γυρεύεις εσύ, παππού, με τους φοιτητές;
- Να δώσω ένα χεράκι, είπε ο παππούς, και η κοπέλα τον φίλησε στο μάγουλο.
Το βράδυ είδαν στις ειδήσεις και την πορείακαι τους φοιτητές και την αστυνομία και υα κλομπς και τα δακρυγόνα. Ούτε παππούς όμως, ούτε κοπέλα, ούτε φιλί σοτ μάγουλο.
- Ε, δεν τα παίρνει και όλα ο φακός, μουρμούρησε ο ψεύτης παππούς".

Διαβάζοντας την ιστορία, νοστάλγησα στιγμές με τον δικό μου παππού, ταξίδεψα στα παλιά και ένιωσα και εγώ μικρό παιδί.
Είναι πολύ μαγικό το πώς μπορεί ένας ενήλικας να γράψει σαν να βλέπει τον κόσμο μέσα από τα μάτια ενός παιδιού, χαρακτηριστικό νομίζω στην συγγραφή της κα Άλκη Ζέη. Φαντάζομαι θα πρέπει να είναι ένας ενήλικας που "ακούει" το παιδί που έχει μέσα του, σε αντίθεση με τους περισσότερους, δυστυχώς που το έχουν φιμώσει, συνήθως ασυνείδητα. Σε μια συνέντευξη η συγγραφέας λέει ότι εμπνέεται από τις αναμνήσεις των παιδικών της χρόνων. Και πράγματι, οι εικόνες και οι ιστορίες που μας διηγείται κάθε φροά με την πένα της είναι τόσο έντονες που μόνο αν τις έχεις κάνει δικές σου μπορείς να τις αποδόσεις με τέτοια δύναμη και ζωντάνια.
Μου άρεσε αυτός ο διαφορετικός παππούς που μέσα από εναλλακτικούς τρόπους μαθαίνει στον εγγονό του για σημαντικά γεγονότα του περασμένου αιώνα, επαναστάσεις και πολέμους ακόμα και μία ξένη γλώσσα.
"Ο παππούς μάθαινε γαλλικά στον Αντώνη με πολύ πρωτότυπους τρόπους, όπως για παράδειγμα παίζοντας μεζί του ρόλους από κάποιο έργο που έγραφε ειδικά για να μάθει ο Αντώνης λέξεις και εκφράσεις που δεν τις έβρισκε σε κανένα σχολικό βιβλίο."

Ιδιαίτερα ενδιαφέρον είναι το εξώφυλλο από την Μυρτώ Δεληβοριά. Ένα πουλί με μαύρα φτερά που κρατάει ένα μωβ σπάγγο στο ράμφος του. Απλό από την μία, αλλά με ιδιαίτερες λεπτομέριες στα φτερά του, τόσο όμορφο, βγάζει μια τρυφερότητα όπως ακριβώς και η ιστορία του Αντώνη και του παππού του.

Το βιβλίο ήταν το 2008 στην βραχεία λίστα των βραβείων του λογοτεχνικού περιοδικού "διαβάζω",  το 2010 πήρε το βραβείο Νέων Ευρωπαίων (Γαλλία) και έχει εκδοθεί και στα γαλλικά.  

Κατά την τηλεοπτική περίοδο 2008-2009 προβλήθηκε σε σειρά στην ΕΤ1 σε σενάριο του Παναγιώτη Μέντη και σκηνοθεσία των Γιώργου Μιχαλακόπουλου και Νίκου Καβουκίδη.  Το ρόλο του παππού απέδωσε ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος.

"Από τα μικρά μου χρόνια ως σήμερα, ας μην πω με ακρίβεια πόσα είναι γιατί θα τρομάξω και εγώ η ίδια, έζησα έναν πόλεμο, δύο εμφύλιους πολέμους, δύο δικτατορίες και δύο προσφυγιές. Δεν τα έζησα σαν απλός παρατηρητής, αλλά παίρνοντας ενεργό μέρος κάθε φορά κι έτσι και να ήθελα δεν θα μπορούσε το συγγραφικό μου έργο να μην επηρεαστεί από τα γεγονότα αυτά που συγκλόνισαν τον τόπο μας. Άθελά μου η ζωή μου μπλέχτηκε μέσα στην ιστορία κι έγινα κι εγώ κομμάτι της. Το συγγραφικό μου λοιπόν έργο, θέλω δεν θέλω, είναι γεμάτο ιστορία....Αν πέτυχα να κάνω τα παιδιά να την ακούσουν τουλάχιστον, το μέλλον θα δείξει."

Επισκεφθείτε το site των εκδόσεων Μεταίχμιο για να δείτε  περισσότερα για το βιβλίο, να διαβάσετε αν θέλετε τις πρώτες 16 σελίδες  αλλά και να γνωρίσετε καλύτερα την κα Άλκη Ζέη μέσα από μια ξεχωριστή συνέντευξη που έδωσε στην Ιωάννα Παναγιώτου Μάμαλη την άνοιξη του 2016.

Μάθετε περισσότερα για την συγγραφέα στην επίσημη ιστοσελίδα της εδώ.

Σας φιλώ γλυκά!