Τσάι με την Λήδα Βαρβαρούση!

"Ήρθε, ήρθε!", φώναζαν τα παιδιά χοροπηδώντας όταν χτύπησε το κουδούνι. Γιατί ο καλεσμένος μας ήταν ξεχωριστός.
Η αγαπημένη μας Λήδα Βαρβαρούση μας αφιέρωσε λίγο χρόνο, για τσαγάκι και κουβεντούλα.... και φυσικά πολύ παιχνίδι και ζωγραφική.
Τα παιδιά δεν την άφησαν σε ησυχία! Της έδειχναν ζωγραφιές, παιχνίδια, ακροβατικά (εξαιτίας μιας παράστασης που μόλις είχαμε δει). Κυριολεκτικά την τρέλαναν.

Όμως η γλυκιά εικονογράφος και συγγραφέας, τους αφιέρωσε όσο χρόνο ήθελαν. Μάταια προσπαθούσα εγώ να τα ηρεμήσω λίγο να μην την εξαντλήσουν... εκείνη με το χαμόγελο όλο αγάπη και την θετική της ενέργεια είδε προσεκτικά τις ζωγραφιές του Γιώργου και της Χριστιάννας, έπαιξε μαζί τους και κουβέντιασαν.

Μέχρι και η σκυλίτσα μας της έφερνε τα δικά της παιχνίδια για να παίξουν!
Η Λύδα Βαρβαρούση λατρεύει τα ζώα και την φύση. Και αυτό άλλωστε φαίνεται και από την δουλειά της. Είχε πολλά ζώα από μικρή, και αρκετά από αυτά δεν ήταν συνηθισμένα.
Ιδιαίτερη αδυναμία όμως έχει στα χταπόδια.
- Όταν είδα ένα ντοκυμαντέρ για αυτά τα πλάσματα εντυπωσιάστηκα και τα αγάπησα αμέσως! Δεν είμαι χορτοφάγος, αλλά χταπόδια δεν τρώω πια!

- Στα βιβλία σας βλέπουμε ήρωες ζωάκια. Θεωρείτε ότι είναι πιο προσιτά στα παιδιά;
- Αγαπώ πολύ την φύση και τα ζώα. Από μικρή ένιωθα ότι έχω μια ιδιαίτερη σχέση μαζί τους, θυμάμαι τους μιλούσα και σαν το καταλαβαίνανε και αυτά με πλησιάζανε. Ακόμα και άγρια ζώα πχ φίδια. Η μητέρα μου, μου έλεγε ότι όταν μεγαλώσω πρέπει να γίνω θηριοδαμάστρια.

- Ποιο ήταν το αγαπημένο σας παραμύθι όταν ήσασταν παιδί;
- Ο "Ευτυχισμένος πρίγκιπας" και ο "Μόγλης". Μου διάβαζε πολύ η μητέρα μου και παραμύθια αλλά και ποίηση. Μάλιστα και εγώ από 10 χρονών έγραφα ποίηση!

- Πώς σας έρχεται η ιδέα για ένα βιβλίο;
- Μου έρχεται σαν μια αφηρημένη ιδέα αλλά γίνεται αμέσως εικόνα... την καταγράφω μεικτά.... και εικόνα και γραφή...  κάποιες φορές μου αρέσει να το βάζω σαν στόχο και να πω "Τώρα είναι καιρός να γράψω κάτι".

- Πώς ξεκίνησαν οι Ζωγραφηγήσεις;
- Είχα αναγκη να έρθω σε επαφή με τα παιδιά αλλά  και τους γονείς, τους δασκάλους και ήθελα να αφήνω κάτι πίσω μου.
Όταν έκανα αφήγηση ένιωθα ότι οι ζωγραφιές με βοηθούσαν να εκφράζομαι καλύτερα και έδινε χιούμορ στην αφήγηση. Μου επέτρεπαν τα σχέδια να επικοινωνήσω ιδέες και σκέψεις που ίσως να ήταν δύσκολο να ειπωθούν. Άρχισα από μικρή επιφάνεια... σε μερικές επόμενες αφηγήσεις το χαρτί έγινε Α3  ... στην συνέχεια έγινε καβαλέτο....και αργότερα είδα ότι μπορώ να βαλω χαρτί πάνω από τον πίνακα της τάξης... πλεον καλύπτουμε όλο τον τοίχο!!! Και φυσικά όλο αυτό λειτουργεί σαν μια είσοδος προς την φιλαναγνωσία , την τέχνη  και την επικοινωνία.

- Πώς γίνεται η Ζωγραφήγηση στο σχολείο;
- Ντύνουμε με χαρτί του μέτρου τον πίνακα, ξεκινάω μια ιστορία η οποία έχει μια δομή στο μυαλό μου (αρχή-μέση-τέλος) αλλά το κυρίως κομμάτι το δημιουργούμε μαζί με τα παιδιά. Παράλληλα ζωγραφίζουμε την ιστορία και προσθέτουμε τα στοιχεία που έχουν στο μυαλό τους τα παιδιά. Κάθε φορά η ιστορία είναι διαφορετική. Το χαρτί μένει στο σχολείο και γίνεται έτσι αφορμή για επιπλέον δραστηριότητα με την δασκάλα, όπου μαζί με τα παιδιά φτιάχνουν καινούργιες ιστορίες με βάση τα σκίτσα. Τελευταία μου ζητάνε να ζωγραφιζουμε πάνω στον τοίχο του σχολείου και μετά γίνεται εργαστήριο όπου τα παιδιά το χρωματίζουν.

- Σας είδαμε στο ενυδρείο που κάνατε Ζωγραφηγήσεις και όλα τα παιδιά τα είχατε μαγέψει με την ενέργειά σας, την διάθεσή σας, την δημιουργικότητά σας! Δεν είναι κουραστικό;
- Μου αρέσει αυτή η επαφή! Για αυτό άλλωστε και κάνω τις Ζωγραφηγήσεις. Απαιτεί αρκετή ενέργεια, αλλά εκείνη την ώρα παίρνω τόση από τα παιδιά που πραγματικά το απολαμβάνω!

- Μας άρεσε που είχατε συνεχώς μικρές εκπλήξεις κατά την διάρκεια της Ζωγραφήγησης ...δεν ήταν απλά ζωγραφική και αφήγηση! Εκεί που λέγαμε ότι τα είδαμε όλα, κάτι καινούργιο γινόταν.
- Η Ζωγραφήγηση σιγά σιγά εξελισσεται σε παραστατική τέχνη γιατί μέσα μπαίνουν κίνηση, τραγούδι, και τρισδιάστατα στοιχεία, οτιδήποτε για να γίνει λίγο πιο θεατρικό.
- Σας αρέσουν τα ταξίδια;
- Τα λατρεύω. Μέσα από τις Ζωγραφηγήσεις έχω γυρίσει όλη την Ελλάδα και έχω βρεθεί σε πολλά μέρη του εξωτερικού.

- Με την τεχνολογία πώς τα πατε;
- Παρόλο που έχω γράψει το "Πουλί στην πρίζα" που συνιστά την "απεξάρτηση" απο τα κομπιούτερ είμαι θετική και παρακαλουθώ τις εξελίξεις!

- Έχετε κάποια συμβουλή να δώσετε στις μαμάδες;
- Να πετάμε τους ρόλους μας... να μην λέμε "είμαι γονιός είσαι παιδί"... να βλέπουμε τον άνθρωπο στο παιδί μας και το παιδί να βλέπει τον άνθρωπο σε μας. Γιατί οι ρόλοι μας απομακρύνουν.

Κάπως έτσι πέρασε το απόγευμα μας.
Του Γιώργου όπως σας έχω ξαναπεί δεν του αρέσουν τα παραμύθια που δεν έχουν διάδραση.
Το συγκεκριμένο βράδυ λοιπόν έπιασα το βιβλίο "Ο πιο γλυκός λύκος" αλλά αρχικά αρνήθηκε.
- Το έχει γράψει η κα Βαρβαρούση που ήταν μαζί μας, του είπα.
.....και διαβάσαμε  2!!!!

Όταν ξάπλωσε η Χριστιάννα μου είπε:
- Μαμά, είναι φανταστική η κα Λύδα και την θεωρώ φίλη μου! Είμαι χαρούμενη που την γνώρισα! Να της το πεις!

Ένας ζεστός άνθρωπος με ένα πολύ λαμπερό χαμόγελο που σε κερδίζει αμέσως!
Την ευχαριστούμε για τον χρόνο της αλλά και για τις όμορφες στιγμές που μας χαρίζει με την δουλειά της!

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για την Λήδα Βαρβαρούση και την δουλειά της μπείτε στο site της εδώ!