Η δική μας φάρμα σαλιγκαριών... και επισκεψη σε μία κανονική!

Γυρνώντας από την εκδρομή μας στα Ανώγεια πριν μερικές βδομάδες (που είχαμε πάει να επισκεφθούμε μια σουπερ φανταστική φίλη και μαμά), είδαμε την ταμπέλα "ΚΡΗΤΙΚΑ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙΑ ΤΥΛΙΣΣΟΣ" λίγο πριν φτάσουμε στο Ηράκλειο. 
Από τότε η Χριστιάννα με "έφαγε" για το αν και πότε θα μπορούσαμε να πάμε.
Έστειλα λοιπόν δειλά το μήνυμα και η απάντηση δεν άργησε να έρθει:

"Μπορείτε να μας επισκεφθείτε όποτε θελήσετε, το τηλ μου είναι...."

Ξετρελάθηκε η Χριστιάννα.
Γιατί πρέπει πρώτα να σας πω ότι από τότε που πρωτοπερπάτησε το κορίτσι μου και βγάζαμε την σκυλίτσα μας βόλτα στην γειτονιά, γυρίζαμε στο σπίτι με μία χούφτα σαλιγκάρια. Τα βάζαμε σε ένα κουτί και τα φροντίζαμε. Κάποιες φορές, αρχάριες καθώς είμασταν, τα βρίσκαμε σε διάφορα σημεία του σπιτιού. Άλλωτε είχαν δαγκώσει το διχτάκι που είχαμε βαλει στο κουτί και είχαν κάνει κατάληψη στην κουζίνα, άλλωτε δεν κλείσαμε καλά το κουτί και τα μαζέυαμε κάτω απο το τραπέζι και τον καναπέ του σαλονιού κλπ.
Ακόμα και τώρα που ειναι 10 χρονών, όσο με περιμένει στο σχολείο της για να πάω να την πάρω μαζευει σαλιγκαρια απο την αυλή. Πλέον όμως έχουμε "εμπειρία" στο να τα κρατάμε περιορισμένα!
Μέχρι πρόσφατα τα είχαμε σε ένα πλαστικό μπολ με ένα τούλι (από κάποια μπομπονιέρα βάπτισης) πιασμένο με ένα λάστιχάκι για να μένει στη θέση του.
Πλέον τα έχουμε σε ένα πλαστικό κουτί - ενυδρείο που βάζουν ψαράκια (μια και ο Αξελ και η Σκαρλετ αποδήμησαν) και ειναι νομίζω κατάλληλο για τα σαλιγκάρια της Χριστιάννας. Διότι είναι μεγαλούτσικο, κλείνει καλά (ευτυχώς θεε μου) και έχει μικρά κενά στο πάνω μέρος για να μπαίνει αρκετός, καθαρός αέρας.

Εδώ και 3-4 χρόνια η παρακάτω εικόνα στολίζει τον τοίχο του γραφείου της:

πηγή
Ανατομία ενός σαλιγκαριού: 1: Κέλυφος 2: συκώτι 3:πνευμόνι 4: πρωκτός 5: αναπνευστικοί πόροι 6: Μάτι 7: πλοκάμι 8: εγκεφαλικά γάγγλια 9: σιελογόνοι αγωγοί 10: Στόμα 11: πρόλοβος 12: σιελογόνοι αδένες 13: γεννητικοί πόροι 14: πέος 15: κόλπος 16: 17 βλεννογόνος αδένας, σάλπιγγα 18: βελάκια SAC 19:πόδι 20:στομάχι 21:νεφρά 22: μανδύας 23: Καρδιά 24: σπερματικός πόρος

Έτσι που λέτε πήγαμε στο εκτροφείο. Και τα παιδιά εκστασιάστηκαν.
Ο κος Σταύρος που μας υποδέχτηκε εγκάρδια, μας ξενάγησε στο χώρο και απάντησε σε όλες μας τις ερωτήσεις και απορίες. Στο συγκεκριμενο εκτροφείο έχουν τα κλασικά κρητικά σαλιγκάρια, ενώ σε άλλα εκτροφεία έχουν και άλλα ειδη.Τα σαλιγκάρια έχουν τόσο αρσενικά όσο και θηλυκά όργανα αναπαραγωγής. Όταν 2 σαλιγκάρια συνευρεθούν, φέρνουν σε επαφή τα αντίθετα γεννητικά τους όργανα και μεταβιβάζουν ταυτόχρονα το ένα στο άλλο σπερματοζωάρια.
Όταν είναι έτοιμα τα αβγά, το σαλιγκάρι ψάχνει μαλακό έδαφος για να σκάψει και να τα εναποθέσει. Δεν είχαμε δει ποτέ αβγα μέχρι τώρα και είχαμε την χαρά, να σκάψουμε και να ανακαλύψουμε μερικά.

Γεννάνε μεχρι και 80, συνήθως φθινόπωρο αλλά καμια φορά και τον Γενάρη. Από αυτά ζήτημα να επιβιώσουν τα μισά.
Αυτό που δεν ξέραμε και μας έκανε εντύπωση είναι οτι το αβγό δεν σκάει αλλά μετατρέπεται σε καβούκι.

Τα βάρη του να είσαι γονιός! χαχαχαχαχχαχα

Ρωτήσαμε για το πώς μπορούμε να τα φροντίζουμε σωστά.
Παλιότερα βάζαμε χώμα στο κουτί αλλά η Χριστιάννα παρατήρησε οτι δεν επιβιώνανε για πολύ. Έτσι πλέον δεν τα κρατάμε πολύ, τα επιστρέφουμε στο φυσικό τους περιβάλλον και δεν βάζουμε χώμα για όσο καιρό τα έχουμε. Από ό,τι μάθαμε πιθανή αιτία ήταν οτι μέσα στο κουτί το χώμα δεν αερίζεται καλά με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται μικροοργανισμοί.
Μπορούμε να τα ταϊζουμε λάχανα, μαρούλια, μήλα, φλούδα απο πορτοκάλι.
Το μεγαλύτερο θέμα ειναι οτι τα σαλιγκάρια χρειάζονται αρκετό ασβέστιο για να μπορούν να φτιάχνουν ένα γερό καβούκι. Μία λύση ειναι η τροφή που δίνουν στα μικρά κοτοπουλάκια μια και ειναι πλούσια σε ασβέστιο.

"Είμασταν 100 και μείναμε 3-4 εκτροφείς στην Κρήτη" μας είπε.
Είναι πολύ δυσκολη η εκτροφή τους, που απαιτεί πολλή και καθημερινή δουλεια, και εκτός απο τον άνθρωπο, τα ποντίκια τα θεωρούν επίσης εξαιρετικό μεζέ και μόλις τα εντοπίσουν κάνουν τρελό φαγοπότι με αποτέλεσμα μεγάλες ζημιές!

'Ενας από τους "σκληρά" εργαζόμενους γατούληδες του εκτροφείου -ο Μπόλεκ- που αποφάσισε να πηδήξει στην πλάτη μου γιατί δεν του δίναμε πολλή σημασία!

Στο σπίτι είναι δύσκολο να επιβιώσουν τα σαλιγκάρια για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Καλό είναι να τα φροντίζουμε για λίγο και μετά να τα αφήνουμε ξανά πίσω εκεί που τα βρήκαμε.
Εμείς όπως σας είπα, τα έχουμε σε ένα πλαστικό κουτί που κλείνει καλά και αερίζεται πολύ.
Τους βάζουμε συχνά βρεγμένα φύλλα από μαρούλι και λάχανο και καθαρίζουμε το κουτί με μπόλικο νερό τουλάχιστον κάθε 2 μέρες. Επειδή έρχονται συχνα σε επαφή με το νερό είναι συνήθως "ξύπνια" και τρώνε πολύ...άρα βρωμίζουν και πολύ το κουτί τους.
Αυτό που θέλω να μάθουν τα παιδιά μου όμως είναι ότι πρέπει να σεβόμαστε τα ζώα και αφού τα δούμε, τα μελετήσουμε και τα φροντίσουμε για λίγο τα αφήνουμε πάλι πίσω στο φυσικό τους περιβάλλον.

Ευχαριστούμε πολύ τον κο Σταύρο από το εκτροφείο "ΚΡΗΤΙΚΑ ΣΑΛΙΓΚΑΡΙΑ ΤΥΛΙΣΣΟΣ" για την ζεστή φιλοξενία, την ξενάγηση και τον χρόνο του!

Ήταν μια φανταστική βόλτα!!