Τρίτη 5 Ιουλίου 2022

Διαβάσαμε το βιβλίο...Το δικό μου βασίλειο, του Βασίλη Παπαθεοδώρου!

 



Αυτή η μέρα θα ήταν μια μέρα όπως όλες οι άλλες για την οικογένεια Φούλερ. Θα ξύπναγαν το πρωί, ο κος Φούλερ θα έφτιαχνε πρωινό, τα αγόρια θα καλημέριζαν όλο χαμόγελα την μικρή αδερφή τους, θα περπατούσαν όλο χαρά μέχρι το σχολείο.... Επ, μισό λεπτό! Δεν είναι έτσι οι μέρες τους. Ας το πάρουμε από την αρχή! 

 Θα ξυπνούσαν το πρωί και θα έπαιρναν το πρωινό τους αλλά ίσα που θα μιλούσαν μεταξύ τους καθώς ο Κάλεμπ και ο Τζάστιν θα ήταν αφοσιωμένοι στο κινητό τους. Θα περπατούσαν μέχρι το σχολείο αλλά τα αγόρια θα ήταν πιο πίσω μια και θα μιλούσαν μόνα τους συνωμοτικά. Αυτή η μέρα πάντως, σίγουρα θα ήταν διαφορετική. Γιατί σήμερα ο κος Φούλερ είχε συνάντηση με τη δασκάλα και του διευθυντή του σχολείου της Έμιλι...


Τα νέα δεν ήταν ευχάριστα. Για την ακρίβεια, δεν ήταν καν νέα μια και ο κος Φούλερ ήξερε από καιρό ότι η κόρη του ξεχώριζε. Ήταν πάντα χαρούμενη και έπαιζε όπως όλα τα παιδιά. Τι κι αν τα παιχνίδια που προτιμούσε δεν της ταίριαζαν ηλικιακά. Αφού της άρεσαν οι πριγκίπισσες και οι νεράιδες και αυτό την έκανε ευτυχισμένη γιατί να το αλλάξει; Γι αυτό ακριβώς όμως τον λόγο, τον κάλεσαν ο διευθυντής και η δασκάλα στο σχολείο εκείνο το πρωινό...


«Μα να νομίζει πως είναι πριγκίπισσα; Πού ακούστηκε αυτό; είπε ο κύριος Μάρσαλ στον Μπίλι.

«Μα είναι ένα μικρό κορίτσι, που του αρέσει να παίζει», άρχισε να λέει ο Μπίλι.
«…που όμως πάει στην Πέμπτη Δημοτικού», τον διέκοψε η δασκάλα.
«… που δε μοιάζει καθόλου στα αδέλφια της», τη διέκοψε ο διευθυντής.
«… που όλο με νεράιδες και βασίλισσες ασχολείται», διέκοψε η δασκάλα.
«… που δεν είναι σαν τα άλλα παιδιά», διέκοψε ο διευθυντής.


Επειδή τα άλλα κορίτσια δεν έβρισκαν ενδιαφέρον σε αυτά τα παιχνίδια, έπρεπε η Έμιλι να κάνει κάτι άλλο από αυτό που την ευχαριστούσε; Η κόρη του ήθελε να είναι πριγκίπισσα και στα δικά του μάτια έτσι την έβλεπε. Αυτό που της έλειπε ήταν ένα δικό της βασίλειο, και αυτό ίσως να σταματούσε τις κοροϊδίες και τα πειράγματα που δεχόταν καθημερινά η 'Εμιλι. Ε, λοιπόν αυτό είναι. Ο κος Φούλερ άρχισε να ψάχνει ένα κομμάτι Γης που να μην ανήκει σε κανένα. Και το βρήκε!!!

«Λοιπόν, απ’ ό,τι φαίνεται αυτή η περιοχή δεν ανήκει σε κανέναν… Δεν ανήκει σε ιδιοκτήτη, δεν ανήκει στον δήμο και το πιο περίεργο, δεν ανήκει σε κανένα κράτος»


Η Έμιλι τώρα είχε το δικό της βασίλειο, και μπορεί να είναι πραγματικά η πριγκίπισα μέσα σε αυτό. Να συμπεριφέρεται όπως της αρέσει και να εκφράζει τον αληθινό της εαυτό. Μόνο που άρχισαν και οι γύρω γύρω να αλλάζουν, να υποκρίνονται, να φοράνε προσωπεία και σιγά σιγά αυτό που αρχικά φαινόταν σαν να είναι η απόλυτη ευτυχία που μέσα σε αυτό η Έμιλι βρήκε το κομμάτι του κόσμου στο οποίο ανήκει, αρχίζει ο άλλος κόσμος, ο αληθινός, να καταρρέει. 

Μια ιστορία πολυεπίπεδη, μέσα από την οποίο ο αγαπημένος συγγραφέας Βασίλη Παπαθεοδώρου μας αναγκάζει να δούμε την πικρή αλήθεια, ότι οι άνθρωποι τις περισσότερες φορές υποκρίνονται και σχεδόν πάντα το κάνουν από συμφέρον και μάλιστα οι περισσότεροι λίγο νοιάζονται για την αλήθεια και την ουσία των καταστάσεων. Αν όχι όλοι, πάντως είναι ελάχιστοι εκείνοι οι οποίοι δεν προσπαθούν να φτιάξουν ένα δικό τους βασίλειο, που συνήθως απέχει παρασάγγας από αυτό που πραγματικά έχουν ανάγκη. Ποιο είναι όμως το πραγματικό βασίλειο του καθενός μας; Για την Έμιλι τελικά αποδεικνύεται πως είναι η οικογένειά της που την αγαπάει και την στηρίζει και όχι το μικρό κομμάτι γης που της ανήκει και που τόσο ονειρευόταν.

Ευφυέστατο κείμενο, με πολύ εύστοχο χιούμορ που μας έκανε πολλές φορές να χαχανίζουμε. Η περιγραφή γεγονότων ζωντανές, πολλές φορές κινηματογραφικές, μια ιστορία έντονη με ήρωες όμορφα δομημένους, ενδιαφέροντες και με οικείες προσωπικότητες και χαρακτήρες, έτσι που να τους κάνεις δικούς σου. Ένα βιβλίο που θα συγκινήσει αλλά και θα προβληματίσει τους μικρούς αναγνώστες αβίαστα,  τόσο όσο χρειάζεται για να γίνει ένας μικρός επικοδομητικός προσωπικός διάλογος και να μπουν τα θεμέλια για την αναζήτηση της ουσίας.

Υπέροχο το εξώφυλλο από τη Λίλα Καλογερή αλλά και οι εσωτερικές εικονογραφήσεις είναι εξίσου εντυπωσιακές με τις αντιθέσεις στα χρώματα και την έμφαση πάντα να δίνεται σε ένα συγκεκριμένο σημείο.

Ένα καταπληκτικό βιβλίο, για παιδιά από 9 χρόνων για το οποίο μπορείτε να δείτε περισσότερες πληροφορίες αν επισκεφθείτε το site των εκδόσεων Καστανιώτη.

Σας φιλώ γλυκά!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου