Διαβάσαμε το ... Βασιλιάς Φωνακλάς γαλήνη (δεν) βρίσκει, της Τζένης Κουτσοδημητροπούλου

Σε μια πόλη που την έλεγαν Βροντούπολη,όλοι φώναζαν και τα πάντα γίνονταν με φασαρία τρομερή...
Πρώτος και καλύτερος, ο Βασιλιάς της...
Οι φωνές του, φανταστείτε, έφταναν μέχρι εδώ!
Κάποια μέρα, όμως, αρρώστησε βαριά!
Φοβερός πονοκέφαλος! Και εκείνος, τέζα στο κρεβάτι!
Ένας παλιός το φίλος και η κόρη του, η Γαλήνη,
αναλαμβάνουν δράση...

Θα καταφέρουν άραγε να κάνουν τον καλό τους Βασιλιά 
να χαμογελά και πάλι;

Είναι δύσκολο να αλλάξεις μια συνήθεια. Και όσο πιο μεγάλος είσαι τόσο πιο δύσκολο γίνεται.

Μερικές φορές είναι εξίσου δύσκολο να αναγνωρίσεις μια κακιά σου συνήθεια, και σε αυτή την περίπτωση το να την αλλάξεις είναι σκέψη μακρινή.
Και για αυτό ακριβώς λατρεύω τα παιδικά παραμύθια. Μέσα σε λίγες σελίδες, με απλές και συνάμα μαγικές ιστορίες, σου αποκαλύπτουν αλήθειες που είναι μπροστά στα μάτια σου αλλά είσαι τόσο απασχολημένος για να τις δεις. Μιλάνε στα παιδιά, αλλά αγγίζουν και τους μεγάλους με μοναδικό τρόπο.
Ένα τέτοιο παραμύθι είναι αυτό εδώ.

Στην Βροντούπολη συμβαίνει το εξής μοναδικό: η μισή πόλη είχε απόλυτη ηρεμία και η υπόλοιπη μισή τρελή φασαρία! Σε αυτό το κομμάτι της πόλης όλοι είχαν συνηθίσει να φωνάζουν. Ειδικά ο Βασιλιάς τους ήταν ο πιο Φωνακλάς από όλους... εξού και το όνομά του!
Μέχρι που ο Βασιλιάς έχει έναν τρομερό πονοκέφαλο και γιατρειά δεν βρίσκει. Τότε έρχεται ένας φίλος από τα παλιά και με την βοήθεια της κόρης του, του δείχνουν την αξία της ηρεμίας. Ένα μικρό κορίτσι χωρίς να του μιλήσει, χωρίς να τον μαλώσει (βασιλιάς είναι άλλωστε) του δείχνει τον δρόμο για να βελτιώσει τον εαυτό του.

Και πόσες αλήθειες δεν κρύβει αυτή η ιστορία.
Πόσα μπορεί να καταφέρει κάποιος με φωνές και καβγάδες;
Πόσο πιο όμορφο θα ήταν να σεβόμαστε ο ένας τον άλλο και να προσπαθούμε να επικοινωνούμε ήρεμα;
Πόσο βαθιά επηρεάζει η άσχημη συμπεριφορά τους άλλους αλλά και εμάς;
Πόσο υπέροχο θα ήταν να είχαμε την ικανότητα να αναγνωρίζαμε τα λάθη μας και να βελτιώναμε τον εαυτό μας;
Και από την άλλη...
Από τα παιδιά δεν παίρνουμε μαθήματα καθημερινά;
Από τα παιδιά δεν αντιλαμβανόμαστε την αξία της ίδιας της ζωής;
Πόσα πράγματα με δίδαξαν τα παιδιά μου;
Πόσο πολύ άλλαξα σαν άνθρωπος από τότε που έγινα μητέρα;

Μια όμορφη ιστορία από την Τζένη Κουτσοδημητροπούλου, με καταπληκτική εικονογράφηση από την Αιμιλία Κονταίου που διαβάζεται ευχάριστα και μας δίνει ώθηση να προσέχουμε την συμπεριφορά μας ώστε να μαθαίνουμε από τα λάθη μας, να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας και να τον βελτιώνουμε.

Το βιβλίο προτείνεται για παιδιά και μπορείτε να δείτε περισσότερες πληροφορίες στο site της Ελληνοεκδοτικής.

Και όπως τα περισσότερα παιδικά βιβλία των εκδόσεων της Ελληνοεκδοτικής συνοδεύται από QR code για να ακούσετε το παραμύθι.

Σας φιλώ γλυκά!