Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2021

Διαβάσαμε το βιβλίο... Τι δεν θα γίνω όταν μεγαλώσω, της Στέργιας Κάββαλου!


 
Όλοι ρωτάνε την μικρή Αργυρώ, ή Συλβί όπως θέλει να τη φωνάζει η μαμά της, τι θα γίνει όταν μεγαλώσει. Και όλοι έχουν όνειρα για εκείνη. Η μαμά της θέλει να τη δει καθηγήτρια Γαλλικών όπως είναι και εκείνη, ο μπαμπάς της δικηγόρος όπως αυτός, ο παππούς γιατρός σαν τον ίδιο ενώ η γιαγιά της την παροτρύνει να ασχοληθεί με τα κτήματά τους. Η μικρή Συλβί όμως είναι μόλις 8 χρόνων και δεν έχει ιδέα τι θέλει να γίνει. Είναι όμως ξεκάθαρο για εκείνη τι ΔΕΝ θέλει να γίνει...



Ένα βιβλίο γραμμένο από τη Στέργια Κάββαλου που ήρθε να μας θυμίσει πώς ... είμαστε, ή τουλάχιστον πώς φαινόμαστε στα μάτια των παιδιών μας. Η ηρωίδα του βιβλίου, δέχεται συνεχώς ερωτήσεις για το μέλλον της. Ένα μέλλον που αργεί ακόμα να έρθει καθώς είναι μόλις 8 χρόνων και ακόμα δεν ξέρει καλά καλα τι επάγγελμα κάνει ο μπαμπάς της, που είναι στο γραφείο του όλη μέρα και μιλάει στα τηλέφωνα συνεχώς. Τι πάει να πει δικηγόρος και τι ακριβώς είναι; Γιατί να γίνει καθηγήτρια Γαλλικών εφόσον εκείνη προτιμάει τα Γερμανικά; Παίρνει λοιπόν χαρτί και μολύβι και γράφει ένα γράμμα στους γονείς της για να τους ενημερώσει για τις αποφάσεις της. Μπορεί να μην ξέρει ακόμα ποιο επάγγελμα θα επιλέξει, αλλά γνωρίζει πολύ καλά τι είναι αυτό που ΔΕΝ θέλει να γίνει. Και εδώ ο μικρό κορίτσι μας υπενθυμίζει πτυχές του χαρακτήρα μας, εμάς των ενηλίκων, που δεν έχουμε καταλάβει ότι έχουμε, αλλά διαβάζοντας τις σκέψεις της είναι σίγουρο πως σε κάποιο από αυτά τα ΔΕΝ θα αναγνωρίσουμε δικές μας συμπεριφορές.

"Δεν θέλω να γίνω εκείνη που είναι μονίμως θυμωμένη..." 

Η Συλβί μέσα από το γράμμα προς τους γονείς της, στην ουσία αναφέρει τα σημεία εκείνα που την ενοχλούν στην συμπεριφορά τους και στο τρόπο που λειτουργούν στην καθημερινότητά τους. Διότι το μικρό παιδί, βλέπει τους μεγάλους, λαμβάνει ερεθίσματα και επηρεάζεται βαθύτατα από αυτούς. Και είναι αλήθεια, πως η καθημερινότητα πολλές φορές μας παρασέρνει, και πάνω στην πίεση του χρόνου γινόμαστε αυτό που και εμείς κάποτε σαν μικρά παιδιά είναι σίγουρο πως το είχαμε στα δικά μας ΔΕΝ.

"Δεν θέλω να γίνω αυτή που ξεχνάει τους φίλους της (έχω δει να το παθαίνουν οι μεγάλοι και δεν είναι καθόλου ωραίο.)"


Δραστηριότητα:
- Ζητείστε από τα παιδιά σας να γράψουν τα δικά τους ΔΕΝ. Ίσως μέσα από αυτά να αναγνωρίσετε κομμάτια δικά σας τα οποία δεν τα έχετε καταλάβει ότι υπάρχουν και ίσως να θέλετε να αλλάξετε!





Η εικονογράφηση από τη Θέντα Μιμηλάκη, όπως πάντα τρυφερή και όμορφη. Με γλυκιές πινελιές και απαλά χρώματα, 
ελαφρύνει λίγο το συναίσθημα και αποπνέει αισιοδοξία, μετά από αυτή την ενδοσκόπηση που τόσο όμορφα και χαλαρά μας βάζει στην διαδικασία η μικρή ηρωίδα!

Στο τέλος του βιβλίου θα βρείτε πολλές εκπαιδευτικές δραστηριότητες εμπνευσμένες από την ιστορία.
Ένα βιβλίο που απευθύνεται κάλλιστα και στους γονείς, θα μας προβληματίσει και ίσως μας κάνει να αναλογιστούμε ποια από αυτά τα ΔΕΝ δυστυχώς έχουν γίνει κανόνας στην δική μας καθημερινότητα και γιατί όχι, να αναθεωρήσουμε και να ξυπνήσουμε το μικρό παιδί που κρύβουμε μέσα μας.
 
Μπορείτε να δείτε περισσότερα για το βιβλίο αλλά και να διαβάσετε τις πρώτες του σελίδες αν επισκεφθείτε το site των εκδόσεων Μεταίχμιο.

Σας φιλώ γλυκά!




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου