Ένα πλάσμα περίεργο,
ξεπήδησε μέσα από ένα αβγουλάκι, την εποχή που ακόμα κατοικούσαν στον
πλανήτη μας τα μαμούθ. Ήταν τόσο διαφορετικό και ιδιαίτερο, μαλλιαρό με
μεγάλη προβοσκίδα, φανταστείτε το σαν μια διασταύρωση ζουζουνιού και
μαμούθ.
Το είδος του; Μαμούν.
Το όνομά του; Ξου ο παιχνιδιάρης.
Ήταν πρόσχαρο και φιλικό και αμέσως προσπάθησε να παίξει με τα άλλα έντομα στο πάρκο. Όμως εκείνα όλο και κάτι τα ενοχλούσε. Μία το πλούσιο τρίχωμά του, μια η χοντροκομμένη προβοσκίδα του, κανένα δεν τον ήθελα για παρέα.
Το είδος του; Μαμούν.
Το όνομά του; Ξου ο παιχνιδιάρης.
Ήταν πρόσχαρο και φιλικό και αμέσως προσπάθησε να παίξει με τα άλλα έντομα στο πάρκο. Όμως εκείνα όλο και κάτι τα ενοχλούσε. Μία το πλούσιο τρίχωμά του, μια η χοντροκομμένη προβοσκίδα του, κανένα δεν τον ήθελα για παρέα.
Μια τρυφερή ιστορία,
γραμμένη με ρίμες που πολύ μας διασκέδασε και μας συγκίνησε. Οι δυο
συγγραφείς, η Αλίκη Γιαννάκη και Ματθαίος Αμανατίδης μας προτρέπουν να
μην δίνουμε τόση σημασία την εμφάνιση αλλά να αναζητούμε τα σημαντικά
και ουσιαστικά χαρακτηριστικά. Σε έναν κόσμο που η εικόνα έχει τον κύριο
λόγο, ας έχουμε τις κεραίες μας ανοικτές για να εντοπίζουμε αληθινούς
ανθρώπους, με εσωτερική ομορφιά και αξία. Όχι ότι η εξωτερική ομορφιά
είναι κάτι που πρέπει να αποφεύγουμε ή ό,τι γυαλίζει πρέπει να μας
αποτρέπει. Η ουσία εδώ είναι να μην έχει η εικόνα το κύριο λόγο.
Τα στιχάκια
είναι πανέξυπνα και κατάλληλα για τις ηλικίες που απευθύνονται. Συνήθως, όπως
σας έχω ξαναπεί με φοβίζουν, διότι πολύ συχνά βρίσκω ότι η σύνταξη των
προτάσεων για χάριν της ομοιοκαταληξίας αλλάζει, με αποτέλεσμα να
γίνονται οι προτάσεις λίγο πιο πολύπλοκες για τα μικρά μυαλουδάκια. Όμως
σε αυτήν εδώ την ιστορία, οι δύο δημιουργοί τα έχουν καταφέρει περίφημα
και ο λόγος ρέει αβίαστα.
Λατρέψαμε τις εικόνες και ιδιαίτερα το παιχνίδι με το μέγεθος των λέξεων καθώς οι μικροί βιβλιοφάγοι μπορούν σιγά σιγά να μαθαίνουν οπτικά τις λέξεις. Έτσι με την επανάληψη εντυπώνεται η εικόνα της λέξης και αφομοιώνεται αβίαστα. Από την άλλη η αφαιρετικότητα στην εικονογράφηση προσδίδει μια καθαρότητα και ένα παιχνίδισμα, αλλά και αφήνει την φαντασία μας να δημιουργήσει κόσμους.
Λατρέψαμε τις εικόνες και ιδιαίτερα το παιχνίδι με το μέγεθος των λέξεων καθώς οι μικροί βιβλιοφάγοι μπορούν σιγά σιγά να μαθαίνουν οπτικά τις λέξεις. Έτσι με την επανάληψη εντυπώνεται η εικόνα της λέξης και αφομοιώνεται αβίαστα. Από την άλλη η αφαιρετικότητα στην εικονογράφηση προσδίδει μια καθαρότητα και ένα παιχνίδισμα, αλλά και αφήνει την φαντασία μας να δημιουργήσει κόσμους.
Δραστηριότητες που σκεφτήκαμε με αφορμή αυτό το υπέροχο βιβλίο:
1) Ήδη σας είπαμε πως είναι μια ευκαιρία να φτιάξουμε και να ζωγραφίσουμε τον κόσμο του Μαμούν. Πώς είναι το δέντρο; Πώς είναι ο χώρος έξω από αυτό;
2) Μιλάμε για τα συναισθήματα. Τι ένιωσε καθόλη την διάρκεια της ιστορίας το μικρό Ξου;
3) Καθώς διαβάζουμε μην ξεχνάτε όταν λέτε τις λέξεις που είναι με μεγάλα γράμματα, να τις δείχνετε στα μικρά σας. Την 2η ή την 3η φορά που θα το διαβάζετε, απλά δείξτε την και κάντε μια μικρή παύση αφήνοντας χρόνο στον μικρό αναγνώστη να συμπληρώσει τη φράση. Σιγά σιγά εξασκείται η συνδιαστική αντίληψη και η μνήμη.
4) Φτιάξτε το Μαμούν! Με κλωστή πλεξίματος ακολουθήστε τις οδηγίες για να φτιάξετε πομ πομ με μικρά πλασματάκια, κολλήστε ματάκια, και για προβοσκίδα χρησιμοποιήστε ό,τι θέλουν τα παιδιά (μπορεί να είναι καλαμάκι, μπορεί να είναι σύρμα της πίπας κλπ). Αφήστε την φαντασία σας ελεύθερη!
5) Τι σκεφτόταν το Μαμούν όταν δεν το ήθελαν οι φίλοι του; Και τι σκεφτόταν όταν επιτέλους τους κέρδισε; Δημιουργήστε ποιηματάκια για να εκφράσετε τις σκέψεις του Μαμούν και στις 2 περιπτώσεις.
Αν θέλετε να δείτε περισσότερα για το φανταστικό αυτό βιβλίο επισκεφθείτε το site των εκδόσεων Μικρή Σελήνη.
Σας φιλώ γλυκά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου