Πέμπτη 26 Απριλίου 2018

Διαβάσαμε το ... Η πολιτεία που δεν έβρεχε ποτέ, της Μαρίας Λυκάρτση



Σε μια πολιτεία όπου πια δεν βρέχει, όλα είναι ξερά και μουντά. Δεν υπάρχουν λουλούδια, παρά μόνο στις εγκυκοπαίδειες. Δεν υπάρχουν έντομα και πουλιά. Είναι λοιπόν μεγάλη έκπληξη για το μικρό αγόρι της ιστορίας μας όταν, σκύβοντας να πιάσει την μπάλα του, βλέπει να έχει φυτρώσει ένα λουλούδι!-Καλημέρα. Τι είσαι;
-Είμαι ένα λουλούδι, απάντησε το λουλούδι.

-Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο, ψιθύρισε το αγόρι.
Ήξερα όμως ότι υπάρχουν. Από πού ήρθες;
-Από πολύ μακριά. Εσύ μένεις εδώ;

-Ναι, δεν έχω φύγει ποτέ απ’ την πόλη. Όπως όλοι μας άλλωστε.

-Είσαι ο πρώτος άνθρωπος που συναντώ εδώ και δύο μέρες. Ξέρεις, είχα αρχίσει να απελπίζομαι…
-Χαίρομαι τόσο πολύ που σε βρήκα εγώ πρώτος. Είχα διαβάσει για τα λουλούδια, αλλά δεν πίστευα πως θα συναντούσα στ’ αλήθεια ένα. Είσαι πολύ όμορφο.


Από εκείνη τη στιγμή μια δυνατή φιλία ξεκινάει και το αγόρι αποφασίζει να φροντίσει το μοναδικό λουλούδι που υπάρχει στον πόλη του. Όμως δεν ξέρει πώς να το κάνει αυτό. Διαβάζει εγκυκλοπαίδειες, ρωτάει τη μαμά του, ζητάει την βοήθεια του δημάρχου, αλλά άκρη δεν βγάζει. Ο ένας δεν γνωρίζει, ο άλλος δεν τον πιστεύει, ο τρίτος προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την κατάσταση προς ώφελός του. Τελικά θα πρέπει να βρει μόνος του τη λύση και να προσπαθήσει με όλη του την καρδιά!



Το βιβλίο "Η πολιτεία που δεν έβρεχε ποτέ" της πρωτοεμφανιζόμενης Μαρίας Λυκάτση, είναι ένα ποιητικό παραμύθι για την αγάπη, την ενηλικίωση και την προσωπική επανάσταση, που μας μάγεψε. Η συγγραφέας με μαεστρία και χρησιμοποιώντας ιδιαίτερους συμβολισμούς καταφέρνει να προβληματίσει μικρούς και μεγάλους μα και να μας δείξει πως η δύναμη που κρύβουμε μέσα μας φτάνει για να προκαλέσει σημαντικές αλλαγές γύρω μας. Όλοι μαζί, κάνοντας από κάτι μικρό ο καθένας, φτιάχνουμε κάτι μεγάλο!
Ένα βιβλίο που γράφει λιγότερα από όσα υπαινίσσεται και τελικά λέει πολλά στην ψυχή μας.

- Πόσο κρατάει μια βροχή;
- Αν το χώμα μυρίζει τόσο ωραία μετά, δεν έχει σημασία το πόσο. Για όσο κρατήσει...



Η εικονογράφηση είναι πανέμορφη με έντονα χρώματα και αφαιρετικό ύφος που όμως αποδίδει υπέροχα στιγμές της ιστορίας. Το μπλε, του νερού, είναι το χρώμα που κυριαρχεί σε όλο το βιβλίο το οποίο σε πολλά σημεία δέχεται βομβαρδισμό χρωμάτων! Ενδιαφέρον είναι το ότι ενώ το κείμενο μιλάει για την απουσία του νερού, η Στεφανία Βελδεμίρη χρησιμοποίησε ακουαρέλες, δηλαδή χρώματα που διαλύονται σε υδάτινο διάλυμα. Τέλος αυτό που αγαπώ ιδιαίτερα στην εικονογράφηση είναι το πόσο ζωντανή είναι που μοιάζει σαν να έχει πάρει η καλλιτέχνης στα χέρια της το κάθε ένα αντίτυπο να το έχει ζωγραφίσει ξεχωριστά.


Προτείνεται για παιδιά από 5χρ, αν και θεωρώ πως είναι για λίγο πιο μεγάλα, και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ. Είναι ένα υπέροχο βιβλίο, με απίθανη γραφή που σας το συστήνω ανεπιφύλακτα.

Όσο για δραστηριότητες έχω να σας προτείνω:
1) πριν ξεκινησετε να διαβάζετε το βιβλίο αναρωτηθείτε με το παιδι σας τι θα γινόταν αν δεν υπήρχε νερο σε μια περιοχή;
2) Σκοπεύω να κάνω με τα παιδιά μου το παρακάτω πείραμα: να φτιάξουμε το δικό μας μπλε λουλούδι. Έχουμε ξανακάνει παρόμοια πειράματα αλλά η επανάληψη πάντα βοηθάει, καθώς κάθε φορά ανακαλύπτουμε κανούργια πράγματα και γεννιούνται νέες ερωτήσεις.  Δείτε περισσότερα για το πείραμα εδώ.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Η Μαρία Λυκάρτση από παιδί προτιμούσε να διαβάζει βιβλία παρά να παίζει κυνηγητό και κρυφτό. Καμία έκπληξη που, όταν μεγάλωσε, σπούδασε κλασική φιλολογία και θεατρολογία. Δουλεύει με έφηβους στη δημόσια εκπαίδευση και όταν μοιράζεται μαζί τους ποίηση είναι μια ώρα μαγική. Παλιότερα ασχολήθηκε με το ραδιόφωνο προσέχοντας πάντα στα τραγούδια τους στίχους. Δε θεωρεί ότι το να χαζεύεις έξω από το παράθυρο είναι χαμένος χρόνος και αγαπά τον ήχο της βροχής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου