Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2017

Διαβάσαμε το ... Όλοι βλέπουμε την ίδια γάτα, Μπρένταν Γουένζελ


Αν σας ρώταγα τι είναι "γάτα" τι θα απαντούσατε; Όχι, κλείστε τα μάτια σας και σκεφτείτε το λίγο.
Φαντάζομαι ανάμεσα σε άλλα που μπορεί να λέγατε θα ήταν και ότι είναι ένα ζώο με απαλό τρίχωμα, που τρίβεται πάνω μας ζητώντας χάδια και γουργουρίζει από χαρά. Τουλάχιστον έτσι την βλέπουμε εμείς.


Αλλά έχει την ίδια εικόνα και ένα ποντίκι; Την βλέπει σαν ένα τρυφερό χαδιάρικο ζωάκι;
Και ο σκύλος; Της γαβγίζει μήπως από χαρά;
Μάλλον απέχει πολύ αυτό που σκέφτεται το ποντίκι και ο σκύλος όταν βλέπουν μια γάτα από αυτό που σκεφτόμαστε εμείς. Ακόμα και αν βλέπαμε την ακριβώς ίδια γάτα.

Στο συγκεκριμένο βιβλίο λοιπόν ανακαλύπτουμε πόσο διαφορετικά αντιλαμβάνονται την ίδια γάτα ένα παιδάκι, ένα πουλάκι, μία αλεπού, ένα φίδι, ένα χρυσόψαρο, ένα σκουλίκι κλπ. Όλα βλέπουν την ίδια γάτα, αλλά όλα την βλέπουν εντελώς διαφορετικά.

Μα πόσο διαφορετικά ερμηνεύουμε και εμείς οι άνθρωποι μία κατάσταση ανάλογα με τα βιώματα και τις εμπειρίες που έχουμε! Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω ακούσει την ίδια ιστορία από δύο ανθρώπους οι οποίοι έχουν μαλώσει μεταξύ τους και έχω βρεθεί στην περίεργη θέση να σκέφτομαι ότι έχει δίκιο κάθε φορά αυτός που μου την αφηγείται την συγκεκριμένη στιγμή! Διότι ο καθένας από την μεριά του μου είπε τα πράγματα όπως τα ένιωσε και τα αντιλήφθηκε!

Μην ξεχνάτε ό,τι ένα τέτοιο μάθημα οπτικής γωνίας μου είχαν κάνει τα παιδιά μου πριν 2 χρόνια.

Το θέμα της ενσυναίσθησης λοιπόν πραγματεύεται το συγκεκριμένο βιβλίο με πολύ εύστοχο τρόπο και καταφέρνει να περάσει το μήνυμα στα μικρά παιδιά, και να προβληματίσει και εμάς τους μεγάλους που νομίζουμε πως τα ξέρουμε όλα.






Βλέποντας τις εικόνες ο Γιώργος με ρώτησε γιατί βλέπει το φίδι έτσι την γάτα. Τα χρώματα που βλέπουν τα φίδια εξαρτώνται από την θερμοκρασία του σημείου. Όσο πιο ζεστό το σημείο, τόσο πιο κοντά στο κόκκινο ειναι το χρώμα. Όσο πιο ψυχρό τόσο πιο μπλε. 

Αυτό μας έδωσε αφορμή να διαβάσουμε για την όραση του φιδιού, αλλά και να μάθουμε ό,τι κανένα ζώο δεν βλέπει όπως ο άνθρωπος, ούτε καν οι πίθηκοι που μας πλησιάζουν αρκετά.
Μάθαμε για τις νυχτερίδες που "βλέπουν" με τα αυτιά τους, για τον ασβό που έχει αδύναμη όραση αλλά και για τις μέλισσες που βλέπουν σε πιο χαμηλές συχνότητες, στο φάσμα που εμείς λέμε Υπεριώδες (δείτε μερικές χρήσιμες πληροφορίες εδώ).

Ένα καταπληκτικό βιβλίο που δίνει αφορμές για πολλή συζήτηση και έρευνα! Έχει μπει στα αγαπημένα μας!

Το βιβλίο προτείνεται από 1+ αν και προσωπικά πιστεύω πως είναι πιο κοντά στην ηλικία των 3χρ και μπορείτε να δείτε περισσότερες πληροφορίες στο site των εκδόσεων Πατάκη εδώ.

Σαε φιλώ γλυκά!

2 σχόλια:

  1. Είναι μεγάλο θέμα η οπτική γωνία που βλέπει κάθε άνθρωπος τα πράγματα και έχω καταλάβει ότι τα παιδιά δυσκολεύονται πολύ να το αντιληφθούν. Πολύ ενδιαφέρον βιβλίο για να κατανοήσουν ότι τα πράγματα είναι πολύπλευρα κι όχι μονοδιάστατα.Καλή εβδομάδα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι εξαιρετικό βιβλίο! Και πετυχαίνει ακριβώς το σκοπό του! :)
      Καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή